Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η σημερινή συζήτηση του Κυπριακού στη Βουλή των Αντιπροσώπων αποκτά κατά την άποψή μας, ξεχωριστή σημασία. Πρώτον γιατί λαμβάνει χώρα σε μια κομβική χρονική περίοδο για τον εν εξελίξει διάλογο. Και δεύτερο γιατί ελάχιστες εβδομάδες πριν τις βουλευτικές εκλογές δίδεται η ευκαιρία στις πολιτικές δυνάμεις να παραθέσουν, ή και να επαναλάβουν, από το πιο επίσημο βήμα, τους προβληματισμούς και προτάσεις τους σχετικά με το επιδιωκόμενο αλλά και πως οραματίζονται το μέλλον της πατρίδας μας.Η συζήτηση όμως συμπίπτει και με την συγκυρία συμπλήρωσης 50 χρόνων ζωής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια συγκυρία που επιβάλλει μια νηφάλια ανασκόπηση της πορείας που ακολουθώντας την οδηγηθήκαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Η κατάληξη του απελευθερωτικού αγώνα που δεν δικαίωνε τις θυσίες και τις προσδοκίες του Κυπριακού Ελληνισμού, δυστυχώς δεν επέτρεψε στους τότε ηγέτες, να δεχθούν σαν πραγματικότητα την νέα κατάσταση πραγμάτων.
Η Ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία, αντί να πολιτεύεται με στόχο την εδραίωση και συγκρότηση του νέου κράτους θεωρούσε πως οι Συμφωνίες Λονδίνου – Ζυρίχης δεν ήταν παρά ένας σταθμός και πως το τέρμα δεν θα μπορούσε να ήταν άλλο από την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Από την άλλη η Τουρκοκυπριακή ηγεσία αποθρασυσμένη από τα απρόσμενα οφέλη των Συμφωνιών και καθοδηγούμενη από τις κυβερνήσεις της ¶γκυρας αντί να συνεργαστεί και να συμβάλει στην οικοδόμηση και ομαλή λειτουργία του κράτους, προετοιμαζόταν για τον δικό της μεγάλο στόχο που δεν ήταν άλλος από την διχοτόμηση της χώρας.
Την όλη κατάσταση επιβάρυνε δυστυχώς και η στάση της Αγγλίας που εφαρμόζοντας το δόγμα «διαίρει και βασίλευε» αξιοποιούσε την διαφορετικότητα επιδιώξεων, ενθαρρύνοντας πότε την μια και πότε την άλλη των κοινοτήτων ώστε μέσα από την συντήρηση της αντιπαράθεσης και τον αποπροσανατολισμό, να διαφυλάττει τα δικά της μεγάλα οφέλη.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Δεν θεωρώ πως θα πρόσφερε την όποια υπηρεσία η λεπτομερής καταγραφή των ολέθριων λαθών που μας οδήγησαν από το στόχο της Ένωσης στην Ανεξαρτησία ή στα όσα ακολούθησαν για να φτάσουμε στην προδοσία και την καταστροφή του 1974.
Θα πρόσθετε όμως ένας νηφάλιος προβληματισμός για την πορεία που ακολουθήσαμε τα τελευταία 37 χρόνια για να διαφανεί αν διδαχτήκαμε από τα λάθη και τα πάθη που μας έφεραν στην σημερινή τραγική κατάσταση.
Σκοπός μου δεν είναι να παρακάμψω τα αυτονόητα, πως δηλαδή κύρια ευθύνη για τη μη λύση του Κυπριακού φέρει η Τουρκία.
Στόχος μου είναι μέσα από την αυτοκριτική και την καλόπιστη κριτική να προκαλέσω τον προβληματισμό για τις δικές μας ευθύνες, λάθη και παραλήψεις. Ένα προβληματισμό που πηγάζει από την ίδια με εσάς αγωνία για τη τύχη του Κυπριακού Ελληνισμού.
ΓιΆ αυτό και δεν θα διστάσω να μιλήσω και σήμερα με τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν θα υπολογίσω εκλογές, πολιτικό κόστος και τις όποιες σκοπιμότητες. Θα παραθέσω γεγονότα και εκτιμήσεις για τη μέχρι σήμερα πορεία αλλά και με αίσθημα ευθύνης θα καταθέσω τις θέσεις και προτάσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ανασκοπώντας τις επιλογές και πολιτικές των τελευταίως 37 χρόνων διαπιστώνουμε πως ακολουθήσαμε μια πορεία που τη διέκρινε ο πλεονασμός συνθημάτων, συναισθημάτων και ψευδαισθήσεων. Που της έλειπε το ορθολογικό όραμα. Που στις πλείστες των περιπτώσεων βασίζονταν σΆ ένα ανεδαφικό μεγαλοϊδεατισμό που δεν επέτρεπε στις ηγεσίες να διακρίνουν μεταξύ του ευκταίου και του εφικτού, ένα μεγαλοϊδεατισμό που τον χαρακτήριζαν οι πλάνες για τις υπαρκτές πραγματικότητες ή τις δικές μας δυνατότητες με αποτέλεσμα να περιφρονούμε τον παράγοντα χρόνο και τις εξΆ αυτού δυσμενείς για να μην πω καταστροφικές συνέπειες.
Μια πορεία από την οποία απουσίαζε η συνέπεια, η συγκροτημένη στρατηγική και η συλλογική διαχείριση.
Την ίδια περίοδο και σαν αποτέλεσμα φοβικών συνδρόμων και ιδεοληψιών τη θέση της ρεαλιστικής διεκδίκησης έπαιρνε η δαιμονοποίηση κάθε διεθνούς παρέμβασης έστω και αν εκδηλωνόταν ύστερα από δικές μας πρωτοβουλίες.
Τα ίδια σύνδρομα δεν μας επέτρεψαν δυστυχώς να αξιολογήσουμε σωστά τα διεθνή δεδομένα και πως οι υπερδυνάμεις καθόριζαν και καθορίζουν τις πολιτικές τους όχι με βάση τις αρχές και αξίες του ΟΗΕ αλλά πρώτιστα σύμφωνα με τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα.
Αποτέλεσμα, ακολουθώντας μια «ευφάνταστη και πολυδιάστατη» όπως την αποκαλούσαμε, πολιτική, να παραλείψουμε να κτίσουμε αξιόπιστες συμμαχίες, ζώντας στην πλάνη πως μπορούσαμε να παίζουμε πότε με την Ανατολή, πότε με τη Δύση και άλλοτε με τους Αδέσμευτους.
Είναι ακριβώς μέσα από ανάλογες πλάνες που αφήσαμε το άλλοτε έντονο διεθνές ενδιαφέρον και στήριξη να μετατραπούν σε κόπωση και αδιαφορία.
Ας αναλογιστούμε τη διεθνή αντίδραση στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους τον Νοέμβριο του 1983, τα ευνοϊκά για μας ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, την πολιτική απομόνωση και αποδοκιμασία του ψευδοκράτους από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας.
Και ας αξιολογήσουμε και συγκρίνουμε το σημερινό καθεστώς του παρανόμου μορφώματος. Ποιος μπορεί να αγνοήσει την πολιτική και οικονομική αναβάθμιση που έχει προκύψει μέσα από την παρέλευση του χρόνου. Ενδεικτικά και μόνο θα δώσω κάποια παραδείγματα.
α. Οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες γίνονται πλέον δεκτοί από ηγέτες κρατών, Υπουργούς Εξωτερικών, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενώ ανάλογοι αξιωματούχοι πραγματοποιούν επισκέψεις μέχρι και στο λεγόμενο προεδρικό γραφείο.
β. Λεγόμενοι βουλευτές εκπροσωπούν πλέον το ψευδοκράτος στη Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, με δικαίωμα λόγου.
γ. Η χρήση του παρανόμου αεροδρομίου δεν θεωρείται πλέον ως ποινικό αδίκημα από την Κυπριακή Δημοκρατία ενώ η αποδοχή της διεξαγωγής εμπορίου διαμέσου της διαχωριστικής γραμμής δεν αποτελεί παρά έμμεση αναγνώριση μεταξύ άλλων των δομών και οργάνων του παρανόμου μορφώματος.
δ. Χειρότερο και από τον συνεχιζόμενο και εντεινόμενο εποικισμό, που αποτελεί σίγουρα έγκλημα πολέμου, είναι η εκ των πραγμάτων αναγνώριση δικαιωμάτων στους εποίκους από το ίδιο το ΕΔΑΔ.
ε. Οι σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ ψευδοκράτους και Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω της οικονομικής βοήθειας δεκάδων εκατομμυρίων, την διατήρηση γραφείου αντιπροσωπείας και τη τεχνοκρατική στήριξη, δεν αποτελούν παρά άλλο ένα στοιχείο αναβάθμισης, με τη δική μας μάλιστα ανοχή και συναίνεση.
ζ. Οι ελληνοκυπριακές περιουσίες μαζικά και παράνομα ιδιοποιούνται και αντί της διεθνούς καταδίκης βρίσκει δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό δικαίωση μέσα από τη πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος, που όχι μόνο παραπέμπει τους νόμιμους ιδιοκτήτες στην Επιτροπή Αποζημιώσεων των σφετεριστών αλλά αλλοιώνει και βασικά ιδιοκτησιακά δικαιώματα.
Πόσα άλλα πρέπει να αναφέρω για να καταδείξω πόσο ο χρόνος εργάζεται σε βάρος, αλλά και εξουδετερώνει στοιχειώδη συστατικά της επιδιωκόμενης λύσης;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Οι αναφορές σε θλιβερές εξελίξεις δεν αποσυνδέονται από τη δεδομένη και υπαρκτή Τουρκική αδιαλλαξία. Ούτε βεβαίως και γίνονται για να εισηγηθούμε πως πρέπει να δεχθούμε την όποια λύση χάρη τάχα της λύτρωσης του κυπριακού ελληνισμού. Αντίθετα στοχεύουν στον προβληματισμό για το πόσο αναγκαία καθίσταται όσο ποτέ άλλοτε, μια αξιόπιστη, συγκροτημένη και αποτελεσματική εθνική στρατηγική, μέσα από τη συλλογική διαβούλευση.
Μια τέτοια συγκροτημένη στρατηγική γίνεται ακόμα πιο αναγκαία αν αναλογιστούμε τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας, τόσο περιφερειακά όσο και διεθνώς.
Ας αναλογιστούμε πως η μόνη φορά που η Τουρκική πολιτική και η Τουρκική διπλωματία δέχθηκε ήττα, παρά το γεγονός ότι ήταν το ίδιο ισχυρή, ήταν όταν Κύπρος και Ελλάδα είχαν ολοκληρωμένη στρατηγική, συγκεκριμένους στόχους, αξιοπιστία, δημιούργησαν τις αναγκαίες συμμαχίες, αξιοποίησαν συγκυρίες και έκαναν κατορθωτό η αδύναμη Κύπρος να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να έχει ίσο λόγο με τα υπόλοιπα των Ευρωπαϊκών κρατών σε σχέση με την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Ένας στόχος που έχει επιτευχθεί παρά τις απειλές της Τουρκίας ότι η ένταξη της Κύπρου με άλυτο το Κυπριακό θα προκαλούσε την άνευ ορίων αντίδραση της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αν είναι κάτι που επιτείνει τις ανησυχίες μας είναι πως δυστυχώς, παρά τα όσα έχουν επισυμβεί, αυτό που παρατηρείται τα τελευταία τρία χρόνια είναι η πλήρης απουσία μιας ανάλογης, αξιόπιστης και αποτελεσματικής στρατηγικής, όπως κατΆ επανάληψη και φορτικά είχαμε εισηγηθεί.
Επί της ουσίας της διαπραγματευτικής διαδικασίας εκφράζαμε μεταξύ άλλων «την ανησυχία μας ότι με τη συγκεκριμένη διαπραγματευτική τακτική υπάρχει ο κίνδυνος παραχωρήσεων εκ μέρους της πλευράς μας σε κεφάλαια όπως αυτό της Διακυβέρνησης χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί παραχωρήσεις εκ μέρους της Τουρκικής και Τουρκοκυπριακής πλευράς σε άλλα κεφάλαια όπως της Ασφάλειας, του Εδαφικού και του Περιουσιακού». Προς αποφυγή ενός ανάλογου ενδεχομένου θεωρούσαμε πως ορθότερο θα ήταν «ο διάλογος να επεκταθεί παράλληλα σε όλα τα διαπραγματευτικά κεφάλαια».
Εξηγούσαμε επίσης ότι η θέση των δύο ηγετών πως ο διάλογος είναι κυπριακής ιδιοκτησίας ενώ μας έβρισκε σύμφωνους ως προς το μήνυμα της μη επιβολής του όποιου σχεδίου από τρίτους, οδήγησε τελικά, με την απόλυτη ερμηνεία και εμμονή εκ μέρους του Προέδρου Χριστόφια, στη παραγνώριση του κυρίαρχου ρόλου που διαδραματίζει η Τουρκία. Με αποτέλεσμα εν τη ουσία να ενισχύσουμε την αποενοχοποίηση της αφού της επιτρέπουμε να εμφανίζεται μέσα από επικοινωνιακές προσεγγίσεις ως η χώρα που διακαώς επιθυμεί τη λύση το συντομότερο δυνατό.
Προσθέταμε μάλιστα πως σαν αποτέλεσμα του πιο πάνω δόγματος «παραλείψαμε να εμπλέξουμε και να αξιοποιήσουμε, στο βαθμό που έπρεπε, την Ευρωπαϊκή Ένωση». Καταγράφαμε επίσης της παράληψη της συστηματικής ενημέρωσης των κρατών μελών γεγονός που «δεν επέτρεψε την αποκάλυψη των αδιάλλακτων προσεγγίσεων της Τουρκίας».
Ιδιαίτερα τονίζαμε την «ανάγκη ευθυγράμμισης της Κύπρου με την προσπάθεια της Ένωσης να αποκτήσει Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Aμυνας» και καταθέταμε την εισήγηση για υποβολή αίτησης για συμμετοχή της Κύπρου στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» πράξη που «θα διευκόλυνε τη διασύνδεση της λύσης του Κυπριακού με την επίλυση του σοβαρού προβλήματος που δημιουργείται στη σχέση ΕΕ – ΝΑΤΟ και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις πίεσης πάνω στην Τουρκία».
Δυστυχώς τόσο οι δικές μας εισηγήσεις όσο και εκείνες των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων έπεσαν στο κενό.
ΓιΆ αυτό εξάλλου και στο εσωτερικό μέτωπο η εικόνα δεν είναι η επιθυμητή.
Ας αναλογιστούμε κάτω από ποιες συνθήκες ξεκίνησε ο Πρόεδρος Χριστόφιας το 2008. Είχε τη στήριξη τριών κομμάτων πέραν του ΑΚΕΛ αλλά και μια υπεύθυνη αντιπολίτευση, που παραμερίζοντας ιδεολογικές διαφορές, έδωσε πίστωση χρόνου και ήταν έτοιμη να συμβάλει στη λήψη κοινών αποφάσεων αλλά και να επιμεριστεί ευθύνες.
Την ίδια ώρα τόσο ο Πρόεδρος όσο και η ηγεσία του ΑΚΕΛ καλούνται με αυτοκριτική διάθεση να αναλογιστούν πως μέσα σε τρία χρόνια κατόρθωσαν να προκαλέσουν τέτοια ρήγματα στο εσωτερικό μέτωπο αλλά και να παραμείνουν στην ουσία μόνοι.
Η απουσία της όποιας προδιαβούλευσης και προσυνεννόησης οδήγησε σε άστοχες κυβερνητικές επιλογές και σε λανθασμένους χειρισμούς που δεν επιτρέπουν ασφαλώς ούτε και στην δική μας παράταξη να μετατραπεί σε συνένοχο και συνεργό, προσποιούμενη πως δεν αντιλαμβάνεται τι στην πραγματικότητα συμβαίνει.
Κανείς δεν μπορεί να επιρρίψει ευθύνες στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Από την αρχή τονίζαμε ότι δεν δίνουμε λευκή επιταγή σε κανένα. Έγκαιρα και με φορτικότητα εξηγούσαμε ότι η προδιαβούλευση ήταν για μας προϋπόθεση.
Αντίθετα, μέσα από μια πολιτική που τη διέκριναν κατά κύριο οι ιδεοληψίες και μια μορφή αλαζονείας έχουμε οδηγηθεί στο θλιβερό φαινόμενο την ώρα κρίσιμων στιγμών να έχουμε αντί τις ενότητας, την πολυδιάσπαση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα μπορούσα να αναφερθώ λεπτομερώς και με ημερομηνίες σε δημόσιες παρεμβάσεις και προειδοποιήσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού. Θα το αποφύγω. Αλλά θα επαναλαμβάνω τη γνήσια ανησυχία μας, όπως την είχαμε εκφράσει και στο Εθνικό Συμβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2009 αλλά και στη πολυήμερη σύνοδο του ΕΣ τον Απρίλιο του 2010: «πως ένα νέο ναυάγιο, έστω και εάν οφείλεται στην Τουρκική αδιαλλαξία, θα έχει καταστροφικές συνέπειες σε βάρος του συνόλου του κυπριακού ελληνισμού».
Μπροστά σε αυτή την απειλητική προοπτική δυστυχώς ευρισκόμαστε σήμερα. Τρία χρόνια μετά την εκλογή του προέδρου Χριστόφια και την έναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας φτάσαμε στο σημείο να ακούμε από το στόμα του ίδιου το Προέδρου ότι ούτε καν η βάση της λύσης δεν είναι πλέον ξεκάθαρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Οι πιο πάνω κριτικές διαπιστώσεις δεν έχουν ως στόχο την αντιπαράθεση αλλά την επισήμανση της ανάγκης μέσα από αυτοκριτική διάθεση να αναγνωριστούν λάθη και παραλείψεις προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις ενόψει, μάλιστα, του νέου ρόλου που αναμένεται να διαδραματίσουν τα Ηνωμένα Έθνη αλλά και των δυσκολιών και προβλημάτων που έχουμε μπροστά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε κανένα δεν επιτρέπεται να παραγνωρίσει τα νέα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί μετά τις 18 Νοεμβρίου 2010.
Μέσα από τη δήλωση του Γ.Γ., με τη σύμφωνο γνώμη των δύο ηγετών, διαφαίνεται ο νέος αναβαθμισμένος ρόλος που θέλουν τα Ηνωμένα Έθνη να διαδραματίσουν.
Και πάλι με λύπη θα διαπιστώσω πως ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν αξιολογεί σωστά πως η απουσία συγκροτημένης πολιτικής θα μας οδηγήσει αργά η γρήγορα σε εκείνα τα αφόρητα διλήμματα που ο ίδιος δεν θα επιθυμούσε. Διλήμματα ενδεχομένως μεταξύ ενός αναβαθμισμένου ρόλου με δυνατότητα υποβολής γεφυρωτικών προτάσεων εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών ή μιας Διεθνούς Διάσκεψης με σύνθεση και όρους που δεν θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε. Διλήμματα είτε μεταξύ της σε τακτό χρονοδιάγραμμα κατάληξης του Κυπριακής ιδιοκτησίας διαλόγου είτε, το χειρότερο, σε περίπτωση αποτυχίας την κατάθεση της εντολής εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα, όπως έπραξε ο προκάτοχος του.
Η πλάνη πως η αλλαγή των όρων εντολής εξαρτάται από το Συμβούλιο Ασφαλείας ενδεχομένως να μας οδηγήσει σε ένα νέο αδιέξοδο το κόστος του οποίου εμείς θα πληρώσουμε.
Για αυτό και επιμένουμε πως ενώ δεν τασσόμαστε προκαταβολικά ενάντια στην όποια πρωτοβουλία την ίδια ώρα θεωρούμε πως η έλλειψη άριστης προετοιμασίας και η απουσία συγκροτημένης στρατηγικής και τακτικής μπορεί να μας οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες.
Κυρίες και κύριοι,
Είχα αναφέρει εξαρχής πως δεν θα περιοριστούμε στην αυτοκριτική και την κριτική για την πορεία που ακολουθήσαμε.
Αλλά θα καταθέσουμε από το πλέον επίσημο βήμα, το βήμα της Βουλής, τις προτάσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού.
1. Βασικές παράμετροι λύσης
Επαναλαμβάνουμε αυτολεξεί τις βασικές παραμέτρους λύσης όπως είχαν κατατεθεί στο Εθνικό Συμβούλιο στις 14/9/09 και την πολυήμερη σύνοδο του Σώματος τον Απρίλη του 2010 και αποτελούν ομόφωνες Συνεδριακές Αποφάσεις της παράταξης:
Επαναβεβαιώνουμε την εμμονή μας σε λύση διζωνικής -δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με βάση τις συμφωνίες κορυφής 1977 και 1979, τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 και σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις ευρωπαϊκές αρχές. Μόνο μέσω μιας αμοιβαίας συμφωνίας για την ίδρυση ενός τέτοιου Ομόσπονδου κράτους μπορούμε να επιτύχουμε την επανένωση της πατρίδας μας.
Μια τέτοια Ομοσπονδία θα πρέπει να αποτελεί μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία να είναι αδιαίρετη και αδιάλυτη, να έχει μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Οι πρόνοιες της λύσης να συνάδουν με τις αρχές και αξίες πάνω στις οποίες η Ε.Ε. εδράζεται, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων βασικών ελευθεριών, χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις, και να προβλέπει ότι τα Τουρκικά κατοχικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν μέσα σε ένα στενό χρονοδιάγραμμα.
Απορρίπτουμε και αποκλείουμε την όποια μορφή λύσης που οδηγεί στη νομιμοποίηση του status quo ή στη λύση δύο χωριστών κρατών αλλά και την πολιτική που παραπέμπει στην εξεύρεση λύσης σε βάθος χρόνου ή βασίζεται σε ανεδαφικές προσδοκίες ή απροσδιόριστες να επισυμβούν ευνοϊκές συγκυρίες.
Η λύση να είναι προϊόν συμφωνίας και όχι το αποτέλεσμα επιβολής εκ των έξω. Μόνο μια τέτοια συμφωνία μπορεί να παραπεμφθεί σε δημοψήφισμα.
Να υπάρχουν ισχυρές και αξιόπιστες εγγυήσεις εφαρμογής της λύσης με ουσιαστική συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πλήρης και ενεργός συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Aμυνας και Ασφάλειας (γεγονός που καθιστά αναγκαία την ύπαρξη μικρής στρατιωτικής δύναμης εκ μέρους της Ομόσπονδης Κυπριακής Δημοκρατίας) θα αποτελέσει ισχυρό και επαρκές εγγυητικό πλαίσιο και θα καταστήσει εφικτή τη διαπραγμάτευση σε σχέση με τις υφιστάμενες Συνθήκες Εγγύησης.
2. Συνολικό Πλαίσιο για τη Λύση του Κυπριακού
Είναι η πεποίθηση μας πως καθίσταται όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία η ετοιμασία ενός συνολικού πλαισίου προτάσεων για λύση του Κυπριακού που να συγκεντρώνει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση εάν όχι και την ομοφωνία του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων. Ένα ανάλογο πλαίσιο δεν θα συμβάλει μόνο στη μέγιστη δυνατή ενότητα των πολιτικών δυνάμεων αλλά θα διασφαλίσει στη δική μας πλευρά την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Είναι η άποψη μας πως έμφαση πρέπει να δοθεί στις πρόνοιες που θα διασφαλίζουν τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σΆ ένα ισχυρό ομόσπονδο κράτος. Σε ένα κράτος που μέσα από τις ενδεικτικές και όχι εξαντλητικές αναφερόμενες αρμοδιότητες και εξουσίες, θα διασφαλίζει:
(α) Τη μια και μόνη διεθνή προσωπικότητα, κυριαρχία και ιθαγένεια.
(β) Την απρόσκοπτη λειτουργία βιωσιμότητα και διάρκεια της λύσης.
(γ) Την ενότητα εδάφους, λαού, θεσμών και οικονομίας.
(δ) Την άμυνα και ασφάλεια αλλά και την ευθύνη ελέγχου λιμανιών, αεροδρομίων αλλά και φύλαξης των συνόρων του ομόσπονδου κράτους.
(ε) Την αποκλειστική και αποτελεσματική εκπροσώπηση και συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε., τον Ο.Η.Ε. και τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς.
(ζ) Τη διασφάλιση της δημοκρατικής και αποτελεσματικής λειτουργίας των θεσμών και οργάνων του κεντρικού κράτους και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνόλου των πολιτών.
(η) Την αποκλειστική εκμετάλλευση και διαχείριση των φυσικών πόρων και του θαλάσσιου πλούτου.
(θ) Όποιες άλλες εξουσίες κριθούν ως απολύτως αναγκαίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ισχυρή οντότητα του Ομόσπονδου κράτους.
Είναι η άποψη μας πως η υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο κεντρικό κράτος αντί της ενίσχυσης της οντότητας θα πολλαπλασιάζει τους κινδύνους τριβών, αδιεξόδων και παράλυσης ενώ θα θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη λειτουργία και βιωσιμότητα του κράτους. Είναι αυτονόητο πως ανάλογα φαινόμενα θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στην καθΆ ημέρα διαβίωση και ευημερία των πολιτών με αποτέλεσμα να ενισχύονται οι δυνάμεις που θα προτιμούσαν την απόσχιση ή δημιουργία δύο κρατών.
Πιστεύουμε πως ένα καλά ισοζυγισμένο σχέδιο που δεν θα παραγνωρίζει βασικές αρχές του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε., που θα απαντά στις ανησυχίες και προσδοκίες και των Ελληνοκυπρίων, που θα θεμελιώνει ένα λειτουργικό και βιώσιμο ομοσπονδιακό κράτος, θα μας επιτρέψει όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς την προπαγάνδα όσων ισχυρίζονται πως τάχα η Ελληνοκυπριακή πλευρά δεν επιθυμεί ή δεν επείγεται για λύση, αλλά θα μας φέρει ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία.
Ταυτόχρονα και λαμβάνοντας υπόψη τον νέο αναβαθμισμένο ρόλο του ΟΗΕ ένα ανάλογο σχέδιο σε συσχετισμό με τις άλλες των προτάσεων μας θα προσφέρει την πλέον αποτελεσματική αντιμετώπιση των διλημμάτων που θα τεθούν ενώπιον μας τους επόμενους μήνες.
3. Διευρυμένη συμμετοχή στον εν εξελίξει διάλογο
Προ της αναλύσεως της πρότασης για διευρυμένη συμμετοχή στην εν εξελίξει διαδικασία θεωρούμε αναγκαίο να διευκρινίσουμε πως, κατΆ αντίθεση με όσα λέγονται, η εισήγηση του ΔΗΣΥ δεν αποσκοπεί στην σύγκλιση της όποιας μορφής διεθνούς διάσκεψης ούτε βεβαίως και στην εκτροπή από την παρούσα διαδικασία.
Την πιο πάνω θέση αναπτύξαμε όχι μόνο δημόσια αλλά και στη συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό κατά την άτυπη σύνοδο του Συμβουλίου Αρχηγών.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως η πρόταση για διευρυμένη συμμετοχή στην εν εξελίξει διαδικασία θα περιορίζεται στην παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Τουρκίας και της Ελλάδας αλλά και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως:
(α) Πως η όλη διαδικασία θα παραμείνει υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε. και σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Οργανισμού.
(β) Να διασφαλίζει πως δεν θα είναι περιορισμένου χρόνου ή δεν θα εξαντλείται εντός ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων, χωρίς από την άλλη (δεν θα πρέπει) να αφήνεται να νοηθεί πως υιοθετούμε έναν ατέρμονα διάλογο απεριορίστου διαρκείας.
(γ) Πως δεν θα επιτραπεί η άσκηση της όποιας μορφής επιδιαιτησίας.
(δ) Πως η αρχή τίποτα δεν θα θεωρείται ως συμφωνηθέν αν δεν συμφωνηθούν τα πάντα, παραμένει αναλλοίωτη.
(ε) Πως η εκπροσώπηση της Ε.Ε. θα είναι υψηλού επιπέδου από προσωπικότητα κύρους η οποία, θα διορίζεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και σε συνεργασία με την Διεύθυνση Νομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα λαμβάνει ενεργό μέρος στις συνομιλίες και θα αναφέρεται στο πιο πάνω θεσμικό όργανο της Ένωσης.
Οι λόγοι που συνηγορούν υπέρ μιας ανάλογου προτάσεως είναι οι ακόλουθοι:
(α) Όλοι αναγνωρίζουμε πως η λύση του Κυπριακού προβλήματος εξαρτάται απόλυτα από την βούληση της Τουρκίας, τα στρατεύματα της οποίας ελέγχουν πλήρως την υπό κατοχή περιοχή. Γιατί θα πρέπει λοιπόν να αφήνεται μακριά από τις δικές της ευθύνες, εμφανιζόμενη την ίδια ώρα σαν ο καλής πίστεως τρίτος που επιθυμεί διακαώς τη λύση του κυπριακού;
(β) Πόσο αντιφατικό δεν είναι να ζητούμε τον απευθείας διάλογο με την Τουρκία, να ισχυριζόμαστε πως μέσα από τις πρωτοβουλίες μας συστάθηκε η επιτροπή Μπαρόζο για το Κυπριακό, να δεχόμαστε τον νέο ρόλο του ΟΗΕ, ενώ την ίδια ώρα να επιμένουμε πως ο διάλογος είναι Κυπριακή ιδιοκτησίας;
(γ) Στα εκάστοτε συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Τουρκία καλείται «να στηρίξει ενεργώς τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις που στοχεύουν σε μια δίκαιη, συνολική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, στο πλαίσιο των Η.Ε., σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και σύμφωνα με τις αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ε.Ε….»
Και εύλογα γεννάται το ερώτημα, αν η Ε.Ε. και Τουρκία δεν καταστούν μέρος στην εν εξελίξει διαπραγμάτευση πώς θα διαφανεί αν πραγματικά «στηρίζει ενεργά τις προσπάθειες για εξεύρεση δίκαιης, συνολικής και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού»;
(δ) Είναι καλά γνωστό σε όλους πως η πρόσφατη, δυσμενέστατη απόφαση του ΕΔΑΔ για το περιουσιακό, στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στην ανάληψη από μέρους της Τουρκίας της ευθύνης ελέγχου των κατεχομένων εδαφών. Η Επιτροπή Αποζημιώσεων, θεωρείται από το ΕΔΑΔ ως ένδικο μέσο της Τουρκίας και όχι του παρανόμου καθεστώτος που εγκαθίδρυσε.
Εύλογα συνεπώς γεννάται το ερώτημα πώς είναι δυνατό να παραγνωρίζουμε ακόμα και αποφάσεις του ΕΔΑΔ, θεωρώντας πως μπορεί να λύσουμε ενδοκυπριακά το περιουσιακό πρόβλημα όταν την ευθύνη φέρει, με δική της παραδοχή, η Τουρκία;
(ε) Ένα των σοβαρότερων στοιχείων που βαρύνουν το κυπριακό πρόβλημα, είναι και η πολιτική αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου με τον εποικισμό των κατεχομένων από την Τουρκία.
Είναι καλά γνωστό πως ο πληθυσμός των κατεχομένων έχει ήδη υπερβεί τις 450,000 και αν συνεχιστεί η εν εξελίξει διαδικασία επΆ αόριστο ή οδηγηθεί σε ένα νέο αδιέξοδο, το πιθανότερο είναι πως σε σύντομο χρόνο η πλειοψηφούσα «κοινότητα» θα είναι η κατοικούσα στην κατεχόμενη πατρίδα μας.
Συνεπώς ο μόνος τρόπος να τεθεί η Τουρκία προ των ευθυνών της είναι η ενεργός εμπλοκή της στην εν εξελίξει διαδικασία.
(στ) Δεν κρίνω σκόπιμη την αναφορά σε άλλες πτυχές του κυπριακού προβλήματος όπως είναι οι εδαφικές αναπροσαρμογές, η απόσυρση στρατευμάτων, οι εγγυήσεις που επίσης εξαρτώνται από τις επιλογές της Τουρκίας.
(ζ) Την ίδια ώρα θα ήθελα να υπενθυμίσω πως ο αγώνας που δώσαμε με επιτυχία και η ένταξη μας στην Ε.Ε. στόχο είχε την ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην προσπάθεια της να επιτύχει μια λύση που θα στηρίζεται στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και γιΆ αυτό ακριβώς διαχρονικά και με συνέπεια τόσο εμείς όσο και άλλες πολιτικές δυνάμεις επιδιώκαμε την ενεργό εμπλοκή της Ε.Ε. στην διαδικασία εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού Προβλήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Παρά ταύτα, τα όσα έχουμε προαναφέρει δεν είναι δυνατόν από μόνα τους να κάμψουν την Τουρκική αδιαλλαξία ή να αποδώσουν τα αναμενόμενα αν δεν συνοδεύονται και από μια σειρά ολοκληρωμένων και συγκροτημένων στρατηγικών επιλογών.
4. Συγκροτημένες στρατηγικές
Σαν τέτοιες συγκροτημένες στρατηγικές είχαμε εισηγηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο και σήμερα επαναλαμβάνουμε πως:
Α. Συνεργασία με την Ελλάδα
Θα πρέπει η συνεργασία με την Ελλάδα να είναι ακόμα πιο στενή αλλά και ακόμα πιο ουσιαστική. Η Ελλάδα ήταν και παραμένει η πλέον ανιδιοτελής σύμμαχος στον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού. Για τούτο και επαναλαμβάνουμε την ανάγκη της ενεργού εμπλοκής της Ελλάδας τόσο στην εν εξελίξει διαδικασία όσο και στη βοήθεια προς τη διαπραγματευτική μας ομάδα, από την αντίστοιχη του Υπουργείου Εξωτερικών.
Β. Ολοκληρωμένη Ευρωπαϊκή Στρατηγική
Θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως σαν πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί παρά να έχουμε μια ολοκληρωμένη Ευρωπαϊκή στρατηγική. Ενδεικτικά τονίζουμε:
(α) Την ανάγκη ενεργότερης εμπλοκή του συνόλου των θεσμών της Ε.Ε. στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού. Έχω ήδη κάνει εκτενή αναφορά επΆ αυτού.
(β) Αξιόπιστη παρουσία στα θεσμικά όργανα και δομές της Ε.Ε. με στόχο την ευθυγράμμιση με πολιτικές που υπηρετούν τις ευρύτερες στοχεύσεις της Ένωσης όπως η καθιέρωση Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτική ¶μυνας και Ασφάλειας.
(γ) Υποβολή αίτησης για συμμετοχή της Κύπρου στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, πράξη που θα διευκολύνει τη διασύνδεση λύσης του κυπριακού με την επίλυση του προβλήματος στις σχέσεις Ε.Ε. – ΝΑΤΟ και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις πίεσης πάνω στην Τουρκία.
(δ) Συστηματική προσπάθεια θετικής αξιοποίησης και όσων από τις ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται φίλες της Τουρκίας.
(ε) Συνεχής και τεκμηριωμένη ενημέρωση του συνόλου των χωρών μελών για κάθε φάση του κυπριακού με αξιοποίηση όχι μόνο των διπλωματικών αποστολών αλλά και των πολιτικών δυνάμεων στα πλαίσια των διασυνδέσεων τους με τις αντίστοιχες πολιτικές ομάδες. Ανάλογη αποστολή να ανατεθεί στους ευρωβουλευτές και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
(στ) Σε περίπτωση διαφαινόμενου αδιεξόδου ή άρνησης της Τουρκίας να στηρίξει ενεργά την προσπάθεια λύσης σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, να δοθεί σαφές το μήνυμα πως η Κύπρος δεν θα αναμένει την ένταξη της Τουρκίας για λύση αλλά θα ενεργήσει κατά τρόπο που θα τερματίζει οριστικά την ενταξιακή πορεία της εν λόγω χώρας.
Γ. Ολοκληρωμένη πολιτική στρατηγικών συμμαχιών
Είμαστε της άποψης πως απαιτείται άμεσα ανασχεδιασμός της εξωτερικής μας πολιτικής κατά τρόπο που ενώ δεν θα επηρεάζει αρνητικά τις καλές σχέσεις με παραδοσιακά φιλικά κράτη θα ενδυναμώνει τις σχέσεις με κράτη στρατηγικής σημασίας.
Για επίτευξη του πιο πάνω στόχου θα πρέπει να αξιοποιηθούν ισχυρά ρεύματα πίεσης σε χώρες που διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στα διεθνή δρώμενα.
Η όξυνση, για παράδειγμα, στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ ή Τουρκίας – Αρμενίας μας βοηθούν να αξιοποιήσουμε τα πανίσχυρα εβραϊκά ή αρμενικά ρεύματα πίεσης όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε σωρεία άλλων χωρών.
Την ίδια ώρα θα πρέπει ο ανασχεδιασμός της εξωτερικής μας πολιτικής να μην παραγνωρίζει τα νέα γεω-στρατηγικά, γεω-πολιτικά δεδομένα αλλά και ενεργειακά δεδομένα που έχουν προκύψει στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.
Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με πλήρες αίσθημα ευθύνης αλλά και της διαχρονικής συνέπειας που διακρίνει τον Δημοκρατικό Συναγερμό έχω παραθέσει τους προβληματισμούς αλλά και τις ξεκάθαρες θέσεις μας στην αντιμετώπιση του μεγάλου εθνικού μας θέματος.
Προτού τελειώσω θα ήθελα για ύστατη φορά να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου καλώντας όλους να συνειδητοποιήσουν πως τα γεγονότα και ο χρόνος δεν επιτρέπει σε κανένα μας ούτε εφησυχασμό ούτε επιλογές στην βάση άλλων σκοπιμοτήτων απΆ ότι το εθνικό συμφέρον υπαγορεύει.
Θέλω να επαναλάβω την ετοιμότητα του Δημοκρατικού Συναγερμού για συνεργασία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλες τις πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς αλλά και να επιτύχουμε σΆ αυτό που όλοι προσδοκούμε.
Μια πατρίδα που δεν θα υστερεί των υπολοίπων Ευρωπαϊκών κρατών και που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ειρηνική συμβίωση, πρόοδο και ευημερία όλων των νομίμων κατοίκων της Κύπρου. Αυτό οφείλουμε στην πατρίδα μας. Αυτό οφείλουμε στις επερχόμενες γενιές.
Διάσκεψη Τύπου Προέδρου Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
Παρουσίαση Θέσεων για Οικονομία
Λευκωσία, 3 Μαρτίου 2011
Η Κύπρος βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η οικονομία βρίσκεται σε τέλμα. Οι ρυθμοί ανάπτυξης παραμένουν αναιμικοί. Η ανεργία είναι σε πρωτόγνωρα επίπεδα, πλήττοντας κυρίως την νέα γενιά. Η ακρίβεια υπονομεύει το εισόδημα των Κυπρίων. Τα κοινωνικά προβλήματα πολλαπλασιάζονται. Οι Κύπριοι πολίτες νοιώθουν πρωτοφανή ανασφάλεια και αγωνιούν για το μέλλον τους και εκείνο των οικογενειών του.Η ωμή πραγματικότητα είναι πως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι κατά πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Πρόκειται για μια πολιτική που έχει αποτύχει. Και που, κυρίως, οδηγεί σε αδιέξοδα.
Για μας η κριτική της κυβέρνησης δεν είναι το πρωταρχικό ζητούμενο. Φυσικά κάθε εποικοδομητική κριτική είναι αναγκαία, με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση θα αλλάξει πορεία στα οικονομικά. Για μας το πιο σημαντικό πάντως είναι να καταθέσουμε την εναλλακτική οικονομική μας πρόταση. Να δείξουμε στους απογοητευμένους πολίτες, πως υπάρχει άλλος δρόμος. Πως μπορεί η Κυπριακή οικονομία να ξαναβρεί τον δυναμισμό της.
Η οικονομική πρόταση που παρουσιάζουμε σήμερα, είναι συγκροτημένη, αξιόπιστη τολμηρή και αναπτυξιακή.
Είναι συγκροτημένη, διότι παρουσιάζει μια διαφορετική και ολοκληρωμένη οικονομική πρόταση, σε όλους τους κρίσιμους τομείς, από εκείνη που εφαρμόζει η κυβέρνηση.
Είναι αξιόπιστη διότι υποστηρίζεται από απολύτως συγκεκριμένα μέτρα ανά τομέα.
Είναι τολμηρή, διότι εδώ που φθάσαμε χρειάζονται αλλαγές και τομές για να ξαναβρεί η Κύπρος την αναπτυξιακή της τροχιά.
Το μεγάλο στοίχημα, είναι για μας η ανάπτυξη. Ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Ώστε να αναβαθμιστεί το βιοτικό επίπεδο όλων. Και ιδίως των οικονομικά ασθενέστερων. Είναι ακριβώς αυτή την αναπτυξιακή προοπτική που υπηρετεί και διασφαλίζει η οικονομική μας πρόταση.
Μια πρόταση που διαπνέεται από τις αρχές τού Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Το μοντέλο που ο Δημοκρατικός Συναγερμός προτείνει για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη είναι η Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς, η οποία σέβεται και αξιοποιεί την δημιουργικότητα του πολίτη ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη.
Η όλη μας πολιτική φιλοσοφία και άρα και η οικονομική πολιτική μας, βρίσκεται μακριά από δογματισμούς και ακρότητες, επιλέγοντας τον πραγματισμό και το μέτρο.
Είναι πεποίθηση μας, και το επιβεβαιώνει η παγκόσμια εμπειρία, πως η οικονομική ανάπτυξη οφείλει να στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία που δημιουργεί πλούτο και όχι στην κρατική επιχειρηματικότητα που συσσωρεύει χρέη και ελλείμματα.
Ταυτόχρονα, είμαστε πολέμιοι της ασυδοσίας της αγοράς και την ανεξέλεγκτης λειτουργίας της. ΓιΆ αυτό και προτείνουμε ένα κράτος ελεγκτή και ρυθμιστή. Η κρατική παρέμβαση είναι αναγκαία και αποτελεσματική εκεί όπου οι δυνάμεις της αγοράς αποτυγχάνουν.
Θέλουμε ταυτόχρονα την ποιοτική αναβάθμιση του κράτους, με επικέντρωση του ρόλου του σε υπηρεσίες κοινής ωφελείας όπως η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η κοινωνική πρόνοια, η ασφάλεια. Ένα κράτος που θα υπηρετεί υπαρκτές ανάγκες και δικαιώματα.
Η καρδιά του οικονομικού προβλήματος της Κύπρου βρίσκεται ακριβώς στο μοντέλο του κράτους που διαμορφώθηκε διαχρονικά. Δεν έχει νόημα σήμερα η αναζήτηση ευθυνών. Δεν προσφέρουν τίποτα οι κομματικές αντιδικίες. Απαιτείται αντίθετα ευρεία συναίνεση και η μέγιστη δυνατή συλλογικότητα, για να δημιουργήσουμε ένα νέο, καλύτερο μοντέλο κράτους.
Η εποχή του κράτους – επιχειρηματία αποτελεί παρελθόν. Η επιχειρηματική δραστηριότητα του κράτους, συνήθως, συνοδεύεται από σπατάλες και κακοδιαχείριση, από ελλείμματα και χρέη. Χρέη που επιβαρύνουν την ανάπτυξη και την κοινωνική πολιτική του κράτους αλλά βεβαίως και που τελικά καλείται να πληρώσει το σύνολο των πολιτών.
Εξίσου, παρελθόν πρέπει να αποτελεί και η αντίληψη που θέλει την εκάστοτε κυβέρνηση να θεωρεί το κράτος σαν «λάφυρο» προς διανομή στους κατά καιρούς υποστηρικτές της.
Πιστεύουμε ότι ένα αναμορφωμένο κράτος, με άλλη νοοτροπία, παραγωγικές δομές και λειτουργίες, έχει να παίξει στρατηγικό ρόλο μέσα στην κοινωνία. Η μεγάλη πρόκληση της εποχής μας είναι η σωστή ισορροπία ανάμεσα στον οικονομικό δυναμισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και στον επιτελικό ρόλο του κράτους. Εξάλλου, τη λειτουργία της ελεύθερης οικονομίας πρέπει να συμπληρώνει ο κοινωνικός ρόλος της πολιτείας.
Έχω επισημάνει, πως κεντρικό ζητούμενο, ειδικά σε δύσκολους καιρούς, είναι να έχει μια κοινωνία όραμα. Διότι χωρίς όραμα δεν υπάρχει ελπίδα. Το δικό μας όραμα είναι χειροπιαστό, σύγχρονο τολμηρό. Είναι το όραμα μας για την Κύπρο του 2020 όπως το έχουμε παρουσιάσει πρόσφατα. Σήμερα, συγκεκριμενοποιούμε τους τρόπους και τους στόχους για να εκφράσουμε και να υπηρετήσουμε αυτό το όραμα. Δίνουμε απαντήσεις στα προβλήματα που έχουμε ενώπιον μας. Προβλήματα τα οποία είναι πλέον δομικά και διαρθρωτικά και επιβάλλουν τομές στην οικονομία, στο κράτος και στην κοινωνία.
Το οικονομικό μας πρόγραμμα στηρίζεται σε τρεις άξονες. Την ανάπτυξη, τη διαχείριση της κρατικής περιουσίας και τη μείωση του σπάταλου κράτους.
Ως πρώτο άξονα και όχι συμπτωματικά, θεωρούμε αυτό της ανάπτυξης. Καταθέτουμε τα μέτρα εκείνα που θα διασφαλίσουν την αναπτυξιακή πορεία της Κύπρου. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις.
Παρουσιάζουμε λοιπόν συγκεκριμένες προτάσεις για την ενθάρρυνση των επενδύσεων με επικέντρωση σε νέους σύγχρονους τομείς όπως η έρευνα και καινοτομία, οι τομείς τη πράσινης ανάπτυξης, της ενέργειας αλλά και οι τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας. Στόχος η αξιοποίηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος της οικονομίας μας και η μετατροπή της Κύπρου σε κέντρο υπηρεσιών. Στόχος μια νέα οικονομία της γνώσης και της εξειδίκευσης.
Πρέπει την ίδια ώρα να δώσουμε νέες ευκαιρίες και κίνητρα για την αναβάθμιση και όλων των άλλων κρίσιμων τομέων της Κυπριακής οικονομίας. Από την ανάπτυξη γης και τις κατασκευές, τον τομέα του τουρισμού και ασφαλώς την ναυτιλία και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
Βασικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη είναι η ύπαρξη ισχυρών εποπτικών αρχών, τα χαμηλά δανειστικά επιτόκια τα οποία δυστυχώς δεν θα πετύχουμε όσο η οικονομία και οι τράπεζες μας υποβαθμίζονται και πάνω απΆ όλα η διασφάλιση μακροοικονομικής σταθερότητας και το φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον.
Και θα ήθελα σε αυτό το σημείο να ανοίξω μια παρένθεση και να ενημερώσω ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός παρακολουθεί στενά τις συζητήσεις σε σχέση με τη καθιέρωση του συμφώνου ανταγωνιστικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά δημοσίως, θέλω όμως να σας διαβεβαιώσω ότι οι απαραίτητες προληπτικές κινήσεις εκ μέρους μας γίνονται.
Τα μέτρα και οι εισηγήσεις που καταθέτουμε για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης περιλαμβάνουν τα εξής:
Ριζική μείωση της γραφειοκρατίας, εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και εισαγωγή Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων. Στην πράξη να αποδείξουμε πως κράτος και ιδιωτικός τομέας είναι σύμμαχοι για την ανάπτυξη.
Ενίσχυση του ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα της Κυπριακής αγοράς. Aρση μονοπωλίων και ολιγοπωλίων και ενίσχυση ανεξαρτήτων εποπτικών αρχών όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και άλλες.
Aνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και διεύρυνση του εμπορικού ωραρίου.
Προώθηση Συμπράξεων Ιδιωτικού-Δημόσιου τομέα για υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων, μέσα σε συνθήκες χρηστής διοίκησης και διαφάνειας.
Παροχή φορολογικών κινήτρων και πολεοδομικών ελαφρύνσεων για στοχευμένες αναπτύξεις.
Δημιουργία συγκροτημένης υπηρεσίας για αξιοποίηση προγραμμάτων και για μεγιστοποίηση της απορρόφησης κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Νέα πολιτική για την έρευνα και ανάπτυξη και αύξηση των σχετικών δαπανών στο 3% μέχρι το 2020.
Νέα ενεργειακή πολιτική με βάση τα νέα δεδομένα για το φυσικό αέριο με σκοπό να καταστήσουμε τη Κύπρο όχι μόνο χρήστη αλλά και εξαγωγέα φυσικού αερίου.
Αύξηση του μεριδίου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο 20% μέχρι το 2020.
Προώθηση δημιουργίας Καζίνο και ρύθμιση ζητήματος ηλεκτρονικού στοιχήματος. Τα παράδειγμα της Σιγκαπούρης, όπως παρουσιάζεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Economist, ας μας ανοίξει τα μάτια.
Ο δεύτερος άξονας της οικονομικής μας πολιτικής αφορά το θέμα της διαχείρισης της κρατικής περιουσίας προς όφελος της κοινωνίας. Τα κρατικά έσοδα μπορούν και πρέπει να αυξηθούν, όχι όμως με την επιβολή νέων φορολογιών αλλά με τη σωστή αξιοποίηση των δημοσίων οργανισμών και του δημοσίου πλούτου.
Προτείνουμε την ίδρυση μιας Αρχής Διαχείρισης και Αξιοποίησης της Κρατικής Περιουσίας η οποία με πλήρη διαφάνεια, με ανοικτούς διαγωνισμούς και σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα θα επιδιώξει τη σωστή αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας που περιλαμβάνει μεγάλα προνομιακά τεμάχια γης, βιομηχανικές ζώνες μέχρι και κυβερνητικές κατοικίες και μικροτεμάχια.
Στα πλαίσια αυτά αναφερόμαστε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στην κατάργηση αχρείαστων ημικρατικών οργανισμών, τις μετοχοποιήσεις, τη διαδικασία μερικής ή και πλήρους, σε κάποιες περιπτώσεις αποκρατικοποίησης.
Βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση μιας πολιτικής αποκρατικοποίησης είναι η συνεχής αναβάθμιση του εποπτικού πλαισίου και η διασφάλιση των εργαζομένων και της συμμετοχής τους μάλιστα στο μετοχικό κεφάλαιο και τη διοίκηση των οργανισμών. Επίσης η δέσμευση ότι τα έσοδα που θα προκύψουν δεν θα χρησιμοποιηθούν για σπατάλες ή για μπαλώματα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων αλλά θα δεσμευτούν για επενδύσεις στην έρευνα και καινοτομία, τις υποδομές, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την πράσινη ανάπτυξη και άλλους τομείς υψηλής προστιθεμένης αξίας.
Θέλω να σημειώσω πως στον κατάλογο των προτεινομένων οργανισμών για αποκρατικοποίηση που είχαμε πρωτοπαρουσιάσει τον περασμένο Μάιο δεν περιλαμβάνεται πλέον η Eurocypria η οποία λόγο κακών χειρισμών είχε τη γνωστή κατάληξη.
Τρίτος άξονας του προγράμματος μας είναι η μείωση του σπάταλου κράτους, ένα πρόβλημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των διαρθρωτικών αδυναμιών της οικονομίας μας. Αν δεν μειώσουμε το σπάταλο κράτος είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουμε το δημοσιονομικό πρόβλημα που επιβαρύνεται καταλυτικά από το κόστος λειτουργίας της κρατικής μηχανής και είναι αδύνατο να δώσουμε την αυξημένη έμφαση που επιθυμούμε στις δημόσιες υπηρεσίες και την κοινωνική πρόνοια.
Έχουμε μια τεράστια δημόσια υπηρεσία σε αναλογία με το μέγεθος της χώρας μας και είμαστε τρίτοι στην Ευρώπη σε ποσοστό του κρατικού μισθολογίου επί του ΑΕΠ. Πιο συγκεκριμένα, το κόστος του κρατικού μισθολογίου στην Κύπρο το 2009 ανήλθε στο 15,6% του ΑΕΠ, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μισθολόγιο των Ημικρατικών Οργανισμών που επιδοτούνται από το κρατικό μισθολόγιο και αυτό ήταν το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη. Ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη περιορίζεται στο 10,8% του ΑΕΠ.
Οι συνεχείς φορολογικές αυξήσεις για τη συντήρηση αυτού του δαπανηρού δημόσιου τομέα δεν μπορούν να συνεχιστούν για πάντα και για αυτό, μεταξύ άλλων, προτείνουμε:
§ Μορατόριουμ δύο χρόνων σε όλες τις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και εισαγωγή της εναλλαξιμότητας για κάλυψη αναγκών από τμήμα σε τμήμα.
§ Με την πάροδο του δίχρονου μορατόριουμ στις προσλήψεις να προσλαμβάνεται ένας νέος δημόσιος υπάλληλος για κάθε τρεις ή τέσσερεις αφυπηρετήσεις σε προαποφασισμένο χρονικό ορίζοντα.
§ Να δοθεί τέλος στις προσλήψεις εκτάκτων και οι θέσεις των ωρομίσθιων να καταργούνται όταν αυτοί αφυπηρετούν.
§ Ολοκλήρωση της διαδικασίας αύξησης του ορίου αφυπηρέτησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα στα 63 χρόνια.
§ Μείωση κλιμάκων εισδοχής στη δημόσια υπηρεσία και αλλαγή του συστήματος εισφορών των νεοεισερχόμενων δημόσιων υπαλλήλων για τις συντάξεις τους.
§ Διατήρηση των απολαβών των πιο υψηλόμισθων υπαλλήλων στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα, χωρίς αυξήσεις, για τα επόμενα δύο χρόνια.
Θέλω να σημειώσω ότι αυτά τα μέτρα που προτείνουμε από τη μια θα φέρουν σημαντικά και χειροπιαστά αποτελέσματα και από την άλλη δεν θα επηρεάσουν αρνητικά όσους ήδη υπηρετούν στη δημόσια υπηρεσία.
Προτείνουμε ακόμη:
§ Καλύτερη διαχείριση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και των διαφόρων ταμείων του κράτους.
§ Βελτίωση της ΑΤΑ με τρόπο που να την καθιστά πιο δίκαιη.
§ Προώθηση ενός διαφοροποιημένου ΓΕΣΥ με τρόπο που από τη μια θα αναβαθμίσει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και από την άλλη θα διασφαλίζει ότι η οικονομία δεν θα μπει σε περιπέτειες.
§ Διακρίβωση του ύψους και οριστική ρύθμιση του ζητήματος των ανείσπρακτων φόρων. Βελτίωση της φοροεισπρακτικής ικανότητας του κράτους, πάταξη της φοροδιαφυγής αλλά και πάταξη της κακοδιαχείρισης του υστερήματος του Κύπριου φορολογούμενου πολίτη.
Κυρίες και κύριοι,
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Εδώ που έχουμε φθάσει σήμερα στην οικονομία, είναι αδιανόητο να ανακυκλώνουμε παλιές συνταγές και νοοτροπίες. Η κρίση είναι βαθύτατη. Μόνο αν κατανοήσουμε την πραγματικότητα αυτή, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση ως ευκαιρία. Είναι ανάγκη λοιπόν να επιδείξουμε την τόλμη που αποφύγαμε συνειδητά τις περασμένες δεκαετίες. Επιβάλλεται να κάνουμε τις τομές. Οι εύκολες λύσεις όμως δεν είναι πλέον διαθέσιμες. Αυτό οφείλουμε να το αντιληφθούμε. Όλοι. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της ατολμίας, την σιγουριά των δογμάτων και την θαλπωρή της ακινησίας, αλλά και την πολιτική των βολεμάτων και των βολεμένων.
Για την αντιμετώπιση της κρίσης, υπάρχουν δυο δρόμοι.
§ Ο δικός μας δρόμος αναγνωρίζει στην οικονομία λάθη, αδυναμίες και παθογένειες που χαρακτήρισαν τις δεκαετίες που πέρασαν. Όλα αυτά, μαζί με τα σοβαρά λάθη της σημερινής κυβέρνησης, μας οδήγησαν και μας οδηγούν στην κρίση που βιώνουμε. Αντίθετα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και η ηγεσία της δεν έχουν διδαχθεί τίποτα. ΓιΆ αυτό είναι καταδικασμένοι να συνεχίζουν τα λάθη.
§ Ο δικός μας δρόμος αναγνωρίζει ότι το σημερινό κράτος που σωρεύει δυσβάστακτα βάρη στην οικονομία έχει φθάσει σε αδιέξοδο. Χρειαζόμαστε ένα άλλο μοντέλο κράτους. Νοικοκυρεμένου, σύγχρονου και παραγωγικού, που θα λειτουργεί με διαφάνεια και κοινωνική ευαισθησία. Αντίθετα η κυβέρνηση επιδιώκει την διαιώνιση ενός ξεπερασμένου κρατικού μοντέλου. Αυτό εμποδίζει την ανάπτυξη. Τροφοδοτεί την ανεργία. Αυξάνει τα ελλείμματα Τα φορτώνει στους πολίτες.
§ Ο δικός μας δρόμος περνάει μέσα από τομές και διαρθρωτικές αλλαγές. Οφείλουμε να περιορίσουμε σταδιακά το μέγεθος του δημόσιου τομέα και να κλείσουμε γρήγορα τις μαύρες τρύπες των δημόσιων οικονομικών. Αντίθετα η κυβέρνηση απορρίπτει οποιαδήποτε πραγματική τομή στην οικονομία, ειδικά μάλιστα στον δημόσιο τομέα. Έτσι, απλώς διαιωνίζει αδιέξοδα.
§ Ο δικός μας δρόμος περνάει μέσα από τις γερές βάσεις που θα διαμορφώσουν ένα νέο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο. Ο ρόλος του κράτους στο μοντέλο αυτό θα είναι στρατηγικός, ρυθμιστικός και κοινωνικός. Το κράτος δεν θα παριστάνει τον επιχειρηματία. Αντίθετα η κυβέρνηση παραμένει δογματικά προσκολλημένη σε οικονομικά μοντέλα του παρελθόντος που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτή είναι η ώρα να ενώσουμε δυνάμεις. Να συνεργασθούμε στενά. Να παραμερίσουμε κάθε εστία διχασμού. Να χτίσουμε γέφυρες που να δυναμώνουν την ενότητα και τη συλλογικότητα. Με πραγματισμό να αφήσουμε στην άκρη δόγματα και ιδεοληψίες. Η οικονομία είναι εθνική υπόθεση. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του παρόντος και θα ξαναβρούμε την ελπίδα για το μέλλον της πατρίδας μας.
Σας ευχαριστώ.
Διάσκεψη Τύπου Προέδρου Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
για αντιμετώπιση ανεργίας-ανάπτυξη οικονομίας
Κυρίες και κύριοι,
Το πλέον σοβαρό και ανησυχητικό, από τα προβλήματα που επέφερε στην κυπριακή οικονομία και κοινωνία η παγκόσμια κρίση και η αδυναμία της κυβέρνησης να την αντιμετωπίσει, είναι αναντίλεκτα εκείνο της ανεργίας. Η χώρα μας, η οποία δικαίως υπερηφανευόταν μέχρι πριν από μερικά μόλις χρόνια ότι είχε κατορθώσει να αναπτύσσεται διατηρώντας συνθήκες πλήρους απασχόλησης, βρέθηκε να καταγράφει έναν από τους ψηλότερους ρυθμούς αύξησης της ανεργίας στην Ευρώπη.Θα ήθελα να παρουσιάσω κάποια στοιχεία που καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος. Αλλά θέλω να τονίσω πως οι αριθμοί και τα μεγέθη χάνουν την αξία τους, όταν αναφέρονται σε ανθρώπους. Αυτούς πρέπει να έχουμε στη σκέψη μας. Αυτούς και τη συνοχή της κοινωνίας μας την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε.
Παραθέτω στη συνέχεια συγκεκριμένα στοιχεία:
§ Οι 13.280 άνεργοι του Φεβρουαρίου του 2008 – όταν αναλάμβανε την εξουσία η κυβέρνηση Χριστόφια – έγιναν τον προηγούμενο μήνα 29.806, καταγράφοντας μια τρομακτική αύξηση της τάξης του 124%.
§ Μόνο τον τελευταίο χρόνο, δηλαδή από το Φεβρουάριο του 2010 μέχρι τον φετινό, προστέθηκαν στη μακρά λίστα των ανέργων άλλοι περίπου 6.000 άνθρωποι.
§ Περισσότεροι από 5.000 συμπολίτες μας, παραμένουν χωρίς εργασία για διάστημα πέραν των έξι μηνών και αρκετοί εξ αυτών πέραν των 12 μηνών.
§ Το 44% των ανέργων είναι άτομα που οι ηλικίες τους κυμαίνονται μεταξύ 30 και 49 ετών. Aνθρωποι οικογενειάρχες, οι οποίοι πλέον αδυνατούν να εκπληρώσουν τραπεζικές ή άλλες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις.
§ Στις στατιστικές θα πρέπει να τονιστεί πως δεν περιλαμβάνονται οι αυτοεργοδοτούμενοι που μπορεί για μήνες να είναι χωρίς δουλειά ή να υποαπασχολούνται χωρία μάλιστα το δικαίωμα να λαμβάνουν ανεργιακό επίδομα.
§ Την ίδια στιγμή, τα αρμόδια κυβερνητικά τμήματα, εκτιμούν ότι μέχρι το τέλος του έτους, ο αριθμός των ανέργων θα ξεπεράσει τις 32.000, ενώ και για το 2012 οι προβλέψεις κάνουν λόγο για συνέχιση των αυξητικών τάσεων.
Κυρίες και κύριοι,
Θέλω να θυμίσω, χωρίς καμία διάθεση αυτοδικαίωσης, ότι από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν τα σύννεφα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, παροτρύναμε την Κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Δυστυχώς, δεν εισακουστήκαμε, ούτε τότε, ούτε αργότερα, αλλά ούτε και τώρα. Ήταν η περίοδος του εφησυχασμού και των αφελών και επιφανειακών, επιτρέψτε μου να πω και αλαζονικών, εκτιμήσεων ότι η Κύπρος θα έβγαινε αλώβητη από μια πρωτοφανή σε έκταση και διάρκεια παγκόσμια κρίση.
Ανέφερα σκόπιμα την αύξηση της ανεργίας τον τελευταίο χρόνο, για να υποδείξω ότι οι πολυδιαφημιζόμενοι από τους κυβερνώντες θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης στους οποίους επανήλθε η οικονομία μας, δεν συνοδεύτηκαν από μείωση της ανεργίας, επιβεβαιώνοντας με τον πιο τραγικό τρόπο ότι η κυβέρνηση μπορεί να βρίσκει τους τρόπους να κάνει κάποιους αριθμούς να ευημερούν, αλλά όχι και τους ανθρώπους. Συνεπώς, έχουμε μιαν ανάπτυξη η οποία όχι μόνο δεν δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, αλλά αδυνατεί να συγκρατήσει και τις υφιστάμενες.
Η λύση στο πρόβλημα της ανεργίας βρίσκεται στην πραγματική και όχι τη επίπλαστη οικονομική ανάπτυξη. Βρίσκεται στη δημιουργία θετικού επιχειρηματικού κλίματος και στην προσέλκυση επενδύσεων. Βρίσκεται, όπως επισημαίνει και ο συμπατριώτης μας Νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης, στη στόχευση της οικονομίας μας σε τομείς οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Πρέπει να τολμήσουμε να βάλουμε ξανά μπρος τις μηχανές της ανάπτυξης.
Η δημιουργία αυτών των προϋποθέσεων, ασφαλώς και δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από δογματισμούς και παρωχημένες ιδεοληψίες που ενοχοποιούν τον επιχειρηματικό κόσμο και την επιχειρηματική δραστηριότητα και θεοποιούν τον κρατισμό.
Θα ήθελα πραγματικά να ερωτήσω τους κυβερνώντες: Αν όλοι, λίγο ή πολύ, συμφωνούμε ότι πρέπει να μειώσουμε το σπάταλο κράτος και να συγκρατήσουμε το κρατικό μισθολόγιο, από πού περιμένουν ότι θα προέλθουν οι θέσεις εργασίας; Δεν είναι από τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα;
Μήπως, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας με περικοπές σε αναπτυξιακές δαπάνες ή βγάζοντας τους νέους στους δρόμους να διαδηλώνουν κατά της αύξησης των ορίων αφυπηρέτησης, όταν την ίδια στιγμή δεν χάνουν ευκαιρία για να «βολέψουν» σε κάθε προνομιούχα θέση ημέτερους συνταξιούχους; Δεν θα ήθελα να επεκταθώ σΆ αυτό το θέμα με την παράθεση στοιχείων και ονομάτων και ελπίζω να μην προκληθώ γιατί θα αναγκαστώ να το πράξω.
Κυρίες και κύριοι,
Οι συνέπειες της μεγάλης αύξησης της ανεργίας που καταγράφεται στον τόπο μας, δεν είναι μόνο οικονομικές. Δεν είναι μόνο η αδυναμία των ανέργων να ανταποκριθούν στις οικογενειακές και οικονομικές τους υποχρεώσεις και η εκταμίευση πολλών εκατομμυρίων από τα κρατικά ταμεία για ανεργιακά επιδόματα.
Οι συνέπειες είναι και κοινωνικές.
§ Η ανεργία δημιουργεί κοινωνική ανισότητα. Κλονίζεται ο αυτοσεβασμός και η αυτοπεποίθηση των ανέργων, φαινόμενα που δημιουργούν αισθήματα ανασφάλειας, απογοήτευσης και κοινωνικής απόρριψης. Διότι η ανεργία δεν συρρικνώνει μόνο τα εισοδήματα του κάθε άνεργου, αλλά και την προσωπικότητα του.
§ Είναι επίσης γνωστό ότι η φτώχεια και η έλλειψη δυνατότητας επιβίωσης μπορούν να οδηγήσουν στην παραβατικότητα, στη βία και στην επιθετική συμπεριφορά, εντός και εκτός της οικογένειας καθώς και στη ξενοφοβία και τις ρατσιστικές εξάρσεις.
Η λύση βρίσκεται στην στήριξη της επιχειρηματικότητας και κυρίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων του τόπου μας και όχι στην ενοχοποίησή τους. Πρέπει να δώσουμε κίνητρα ανάπτυξης στις επιχειρήσεις για να επιτύχουμε επαναδραστηριοποίηση του εργατικού δυναμικού του τόπου και άμεση δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η αύξηση των έμμεσων ή άμεσων φόρων οδηγούν τις επιχειρήσεις να μειώνουν το προσωπικό τους.
1. Να γίνει ιεράρχηση των μεγάλων αναπτυξιακών έργων του τόπου, τόσο του δημόσιου τομέα όσο και του ιδιωτικού και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για όσο το δυνατόν γρηγορότερη υλοποίησή τους, διευκολύνοντας τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
2. Η κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι γενικότερα οι δημόσιες υπηρεσίες θα απλοποιήσουν τις διαδικασίες και θα περιορίσουν την αχρείαστη γραφειοκρατία για το σύνολο των επιχειρήσεων, μικρών και μεγάλων.
3. Οι δύο τομείς που «γεννούν» τη μεγαλύτερη ανεργία είναι ο οικοδομικός και ο τουριστικός. Αντί η κυβέρνηση να εκπονήσει συγκεκριμένες πολιτικές που θα στοχεύουν, σε πρώτη φάση, στη συγκράτηση θέσεων εργασίας και μεσοπρόθεσμα στη δημιουργία νέων, ήρθε να ανακαλέσει, στην τουριστική βιομηχανία, τα μέτρα στήριξης δημιουργώντας ουσιαστικά κι άλλους άνεργους. Τα μέτρα στήριξης της τουριστικής βιομηχανίας πρέπει, έστω και τώρα, να επαναληφθούν και να στοχεύσουν στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
4. Να ενθαρρυνθούν μέσω κινήτρων ή χαμηλότοκων δανειοδοτήσεων, επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας και πιο συγκεκριμένα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
5. Να δοθούν φορολογικά και πολεοδομικά κίνητρα για επενδύσεις σε τομείς της οικονομίας οι οποίοι έχουν προοπτικές ανάπτυξης, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Τεχνολογία και η Έρευνα. Το μέγεθος ή το ύψος των κινήτρων να είναι ανάλογο του αριθμού των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν.
6. Η Η κυβέρνηση να πάψει να «ενοχοποιεί» την πρακτική της αγοράς υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα εκεί όπου το δημόσιο είτε αδυνατεί είτε κωλυσιεργεί να ανταποκριθεί.
7. Να δημιουργηθεί φορέας ο οποίος συστηματικά και μεθοδικά θα καθοδηγεί ιδιωτικές μικρές επιχειρήσεις στο να συμμετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα και να απορροφούν κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανάπτυξης. Και όχι να γινόμαστε μάρτυρες όπου το δημόσιο αποτελεί τροχοπέδη στην παροχή αυτών των κεφαλαίων.
8. Να διευρυνθεί το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων για τόνωση της αγοράς και αύξηση των αναγκών σε ανθρώπινο δυναμικό.
9. Να παταχθεί η αδήλωτη και παράνομη εργοδότηση, η οποία εκτός του ότι αποστερεί πόρους και έσοδα από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων αποτελεί και πηγή αθέμιτου ανταγωνισμού υπονομεύοντας τις ευρύτερες προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης.
10. Να γίνει αυστηρός επανασχεδιασμός της πολιτικής μας για την παραμονή στην Κύπρο των παράνομων ξένων εργατών και πολιτικών προσφύγων, οι οποίοι απορροφούν ένα μεγάλο μέρος οικονομικών πόρων, εισοδημάτων και θέσεων εργασίας. Η αυστηρότητα θα πρέπει να στρέφεται κατά κύριο λόγο σε βάρος όσων εργοδοτούν παράνομους εργάτες.
11. Να προωθηθούν πολιτικές για ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας και απόκτηση εργασιακής εμπειρίας. Η κατάρτιση είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο στην προσπάθεια να κτυπηθεί το πρόβλημα της ανεργίας.
12. Να αναβαθμιστεί ποιοτικά ο επαγγελματικός προσανατολισμός στα σχολεία, ούτως ώστε οι νέοι να γνωρίζουν πριν επιλέξουν κλάδο σπουδών, ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες της κυπριακής οικονομίας, ποιοι τομείς χρειάζονται στελέχωση και ποια επαγγέλματα αναμένεται να έχουν ζήτηση στο μέλλον.
13. Επαναξιολόγηση των σχεδίων του Υπουργείου Εργασίας και της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού ώστε να αποκτήσουν ευελιξία και να γίνουν προσιτά σε επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους, και να συμβάλουν ουσιαστικά στη συγκράτηση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Το πρόβλημα της ανεργίας δεν αντιμετωπίζεται ούτε με την αύξηση ούτε με την παράταση της διάρκειας λήψης επιδομάτων. Τα επιδόματα είναι εκεί για να ικανοποιήσουν προσωρινά βασικές ανάγκες των ανέργων.
Αυτό που ο πολίτης χρειάζεται είναι εργασία, όχι ελεημοσύνη από το κράτος. Θέλει να έχει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται στις οικογενειακές και οικονομικές του υποχρεώσεις και να ζει μια αξιοπρεπή ζωή σε συνθήκες σιγουριάς και ασφάλειας.
Αυτό που πρέπει, έστω και τώρα, να συνειδητοποιήσουν οι κυβερνώντες είναι ότι:
§ Οι πολίτες δεν μπορούν να βρουν δουλειά, αν οι επιχειρήσεις δεν είναι εύρωστες, βιώσιμες, ανταγωνιστικές και δεν επενδύουν στο ανθρώπινο δυναμικό.
§ Και οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να είναι βιώσιμες, όταν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας είναι άνεργο και δεν έχει ουσιαστικά καταναλωτική δύναμη.
Κυρίες και κύριοι,
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ στους νέους και τις νέες, που επιλέγουν να μας παρακολουθούν από απόσταση, πολλές φορές με απαξίωση και καχυποψία. Δεν τους αδικώ ούτε τους επικρίνω γιΆ αυτή τους την στάση. Όμως ούτε η απουσία, ούτε η αποστασιοποίησή τους, θα μας κάνουν καλύτερους.
Εμείς, θέλουμε τους νέους συμμέτοχους. Στους ίδιους εναπόκειται εάν θα παραμείνουν απαθείς ή εάν θα επιλέξουν να στείλουν τα μηνύματα τους με τη συμμετοχή και τη ψήφο τους.
Η ανεργία μεταξύ των νέων αυξήθηκε με ρυθμό 187% στις ηλικίες μέχρι 29 ετών την τελευταία τριετία, ενώ ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης παρατηρείται στις ηλικίες μέχρι 24 ετών. Ένα ποσοστό που φτάνει το 210%.
Η αποχή των νέων συνεπώς δεν είναι η λύση. ΓιΆ αυτό θα ήθελα να τους καλέσω, στις λίγες ημέρες που απομένουν, να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και στις 22 Μαΐου να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν. Εμείς είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε την άποψη, την κριτική, την ετυμηγορία τους.
Σας ευχαριστώ.
Νίκου Αναστασιάδη για τον τομέα της Υγείας
Κυρίες και κύριοι,
Η υγεία, σε μία ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα, είναι δικαίωμα για τον πολίτη και υποχρέωση για το κράτος. Είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Ταυτόχρονα, όμως, η υγεία είναι και κρίσιμος αναπτυξιακός παράγοντας, γιΆ αυτό βρίσκεται στην καρδιά κάθε πολιτικού σχεδιασμού. Γιατί αναφέρεται και επηρεάζει όλους τους άλλους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Η υγεία, η μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, είναι στόχοι τους οποίους κάθε κράτος, που ειλικρινά και όχι μόνο στα λόγια νοιάζεται για τους πολίτες του, θέτει στις προτεραιότητές του, αφού αποτελούν την αρχή για την ύπαρξη μιας σωστής, υγιούς και παραγωγικής κοινωνίας. Η δέσμευση για την προαγωγή και διασφάλιση της υγείας για κάθε πολίτη, είναι πανευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια.
Στον τομέα της υγείας, η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τη διασυνοριακή περίθαλψη, η οποία θα τεθεί σε ισχύ εντός των επόμενων 30 μηνών, αποτελεί το πιο σημαντικό δικαίωμα των ασθενών αφού στηρίζεται στις αξίες της καθολικότητας, της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ασφάλειας και της πρόσβασης σε φροντίδα υψηλής ποιότητας. Για την εφαρμογή όμως αυτής της οδηγίας, επιβάλλεται η ύπαρξη ενός συστήματος υγείας το οποίο θα μπορεί να αποτελέσει το μέσο για την παροχή των κατάλληλων και απαραίτητων υπηρεσιών προς τους ασθενείς.
Συνεπώς, η εφαρμογή ενός ωφέλιμου συστήματος υγείας, το οποίο θα είναι προσβάσιμο από όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα εκείνους που ανήκουν στα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, δεν αποτελεί επιλογή αλλά απαραίτητη προϋπόθεση, κρίσιμη ανάγκη θα τολμούσα να πω, για την Κύπρο.
Για να προχωρήσουμε στις διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται πρέπει πρώτα να ερμηνεύσουμε και αναλύσουμε σωστά τις δυνατότητες, αλλά πρωτίστως τις αδυναμίες του υφιστάμενου συστήματος και να αξιολογήσουμε σε βάθος την ιατρική φροντίδα που προσφέρεται στους Κύπριους πολίτες, σε όλα τα επίπεδα.
Πέραν των γνωστών, διαχρονικών προβλημάτων, θα διαπιστώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο δημόσιος τομέας της υγείας έχει ξεπεράσει τα όρια των σημερινών δυνατοτήτων του.
Οι πολίτες ταλαιπωρούνται καθημερινά στις ουρές των κρατικών νοσοκομείων και στις λίστες αναμονής. Θεωρητικά, ενώ το 85% των πολιτών είναι δικαιούχοι δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ένα αρκετά ψηλό ποσοστό δικαιούχων αναγκάζεται να πληρώνει για τις υπηρεσίες υγείας που τους προσφέρονται.
Παράλληλα, η ανυπαρξία ενός Συστήματος Υγείας που θα καλύπτει όλους τους πολίτες έχει οδηγήσει τα κρατικά νοσοκομεία σε πρωτόγνωρες καταστάσεις οι οποίες προκαλούν αναστάτωση και απογοήτευση στους πολίτες αλλά και σε σπασμωδικές ενέργειες για την επίλυση των προβλημάτων, ενέργειες οι οποίες πολύ συχνά καταλήγουν, μεταξύ άλλων, και σε διασπάθιση δημοσίου χρήματος.
Αλλά και ο ιδιωτικός τομέας υγείας, αντί να στηριχθεί, αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση και το κράτος με καχυποψία. Την στιγμή που διακηρυγμένος στόχος είναι η μετατροπή της Κύπρου σε διεθνές κέντρο παροχής ιατρικών υπηρεσιών, με πολλαπλά οφέλη που δεν περιορίζονται στην υγεία αλλά αφορούν και την προοπτική ενίσχυσης της απασχόλησης και της ανάπτυξης, η κυβέρνηση επιλέγει να πληρώνει δεκάδες εκατομμύρια για αποστολή ασθενών στο εξωτερικό. Που αλήθεια ευρίσκεται η εμπιστοσύνη και η στήριξη στους Κύπριους επιστήμονες που επέλεξαν να δραστηριοποιηθούν, να επενδύσουν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον τόπο μας.
Με μοναδική εξαίρεση τη δημιουργία διεύθυνσης αγορών και προμηθειών στο υπουργείο Υγείας, η οποία έχει ως στόχο την απάμβλυνση των συχνών προβλημάτων που παρατηρούνται με τις ελλείψεις αναλωσίμων ειδών και την αγορά ιατρικού εξοπλισμού για τα κρατικά νοσοκομεία, η κατάσταση στα δημόσια νοσηλευτήρια παραμένει απελπιστικά τραγική.
Παρά το γεγονός ότι το κράτος έχει ξοδέψει αρκετά μέχρι σήμερα για την προώθηση της αναδιοργάνωσης των νοσοκομείων, ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί ενώ ακόμα και ο διορισμός διευθυντικών ομάδων που θα προετοιμάσουν τα νοσοκομεία για αυτονόμηση βρίσκεται σε εκκρεμότητα.
Με το υφιστάμενο σύστημα υγείας οι διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε ότι αφορά την εξυπηρέτηση των ασθενών, είναι τεράστιες και δεν θα πάψουν να υφίστανται εάν δεν εφαρμοστεί ένα γενικό σύστημα υγείας.
Σε εκκρεμότητα όμως συνεχίζουν να βρίσκονται και πολλά άλλα ζητήματα που αφορούν την υγεία του κύπριου πολίτη.
§ Δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή οδηγία για την ποιότητα και ασφάλεια του αίματος.
§ Η δημιουργία ακτινοθεραπευτικού τμήματος στο νοσοκομείο Λεμεσού έχει σκαλώσει στις διαδικασίες των προσφορών.
§ Η παιδοψυχιατρική μονάδα εσωτερικής νοσηλείας στο Μακάρειο Νοσοκομείο δεν έχει λειτουργήσει.
§ Οι κοινοτικές νοσηλευτικές υπηρεσίες δεν καλύπτουν όλες τις επαρχίες.
§ Οι ηλικιωμένοι ταλαιπωρούνται και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά των εξόδων για την εξασφάλιση της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.
§ Παρά τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης, εξακολουθεί να βρίσκεται σε εκκρεμότητα η δημιουργία καρδιοχειρουργικής κλινικής στο νοσοκομείο της Λεμεσού.
§ Εκκρεμεί η δημιουργία ειδικευμένου κέντρου μαστού, οι σωστά οργανωμένες κλινικές διαβήτη, ενώ εξακολουθεί να μην υπάρχει κέντρο αποκατάστασης ή ανακουφιστικής φροντίδας.
§ Την ίδια στιγμή, ως Πολιτεία, κάθε άλλο παρά έχουμε κερδίσει τη μάχη κατά των ναρκωτικών, εξαιτίας της έλλειψης βασικών δομών και υπηρεσιών στήριξης των εφήβων και των οικογενειών τους.
Όσον αφορά το Γενικό Σχέδιο Υγείας, μεταξύ άλλων, προτείνουμε:
§ Εφαρμογή ενός συστήματος υγείας που θα αξιοποιεί τόσο τον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα και το οποίο θα είναι ευέλικτο και αποτελεσματικό. Ενός συστήματος το οποίο θα λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη το γεγονός ότι πέραν του 80% των ιατρών δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα.
§ Επαναξιολόγηση της εφαρμογής και των βασικών προνοιών του ΓΕΣΥ ώστε να συμβαδίζει με τα νέα δεδομένα και να βασίζεται στις υπαρκτές ανάγκες και δυνατότητες. Να αποτελεί ένα οικονομικά βιώσιμο σύστημα το οποίο δεν θα υποθηκεύσει την οικονομία του τόπου και θα μπορεί να αντέξει το κόστος εφαρμογής του, λαμβάνοντας υπόψη και τη γήρανση του πληθυσμού.
§ Αναδιοργάνωση του Υπουργείου Υγείας ώστε να είναι ένα σύγχρονο, ευέλικτο και επιτελικό όργανο και όχι απλώς ένα διευθυντήριο των δημοσίων νοσοκομείων.
§ ¶μεση υλοποίηση της διοικητικής και οικονομικής αυτονόμησης των νοσοκομείων, ως πρώτο βήμα μιας σταδιακής εφαρμογής ενός Γενικού Συστήματος Υγείας.
§ Εφαρμογή συστήματος εξωτερικής πιστοποίησης ιδιωτικών και δημοσίων νοσηλευτηρίων.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι και στον τομέα της υγείας δεν στερείται απλώς οράματος, αλλά και πολιτικής βούλησης και ικανότητας διαχείρισης. Τρία και πλέον χρόνια μετά τις εκλογές και τις υποσχέσεις, το μόνο αποτέλεσμα που βλέπουμε είναι τον ταλαιπωρημένο ασθενή, τους εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλευτές και την υποβολή παραίτησης του Προέδρου του Οργανισμού Ασφάλειας Υγείας.
Κυρίες και κύριοι,
Προτεραιότητα του ΔΗΣΥ, όσον αφορά την πολιτική φαρμάκων, είναι η κατάργηση των περιορισμών και η πρόσβαση για όλους τους πολίτες στις πλέον σύγχρονες φαρμακευτικές θεραπείες.
Προτείνουμε:
§ Παροχή στον κάθε πολίτη του καλύτερου για την ασθένειά του φαρμάκου, με πλήρη επάρκεια και με τη δυνατότητα φαρμακευτικών επιλογών στις όσον το δυνατόν πιο συμφέρουσες τιμές.
§ Αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών με την εφαρμογή της ηλεκτρονικής κάρτας ασθενείας ώστε να υπάρχει έλεγχος της συνταγογράφησης και αντιμετώπιση πολυφαρμακίας.
§ Ανάπτυξη στρατηγικής που θα τερματίσει τον κατακερματισμό σε δημόσια και ιδιωτικά φαρμακεία.
Όσον αφορά τη δημόσια υγεία, προτείνουμε την επένδυση σε προγράμματα πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης, ιδιαίτερα όσον αφορά προγράμματα που στοχεύουν στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας, καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαβήτη κ.α.
§ Την άμεση εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για αντιμετώπιση του καρκίνου με υλοποίηση προγραμμάτων πληθυσμιακού ελέγχου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη και του παχέως εντέρου.
§ Την εισαγωγή προγραμμάτων αγωγής υγείας από τη νηπιακή ηλικία μέχρι το λύκειο που να αφορούν, μεταξύ άλλων, σωστές διατροφικές συνήθειες, σωστή σεξουαλική αγωγή, αγάπη προς τη σωματική άσκηση και στοματική υγιεινή και ενίσχυση της σημασίας της πρόληψης σε θέματα υγείας – ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόληψη των εξαρτήσεων.
Ένα σύγχρονο κράτος δε μπορεί να μην έχει ένα πλήρες κέντρο αποκατάστασης και επαρχιακά κέντρα ανακουφιστικής φροντίδας για χρόνιους ασθενείς. ¶μεση προτεραιότητα του ΔΗΣΥ είναι η δημιουργία των πιο πάνω κέντρων.
Οι υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας χρήζουν άμεσης εκ βάθρων μεταρρύθμισης, που θα περιλαμβάνει:
§ Δημιουργία του νέου Κέντρου Ψυχικής Υγείας στο χώρο του Νοσοκομείου Αθαλάσσας.
§ Δημιουργία οικιστικών μονάδων στην κοινότητα για άτομα με ψυχικά προβλήματα στελεχωμένων με εξειδικευμένο προσωπικό στην παιδοψυχιατρική, στην ψυχιατρική των γερόντων, στην κοινοτική ψυχιατρική κ.τ.λ με στόχο την αποϊδρυματοποίηση των ασθενών.
§ Υλοποίηση προγραμμάτων κοινωνικής επανένταξης και κοινοτικής ψυχιατρικής για αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης των ψυχικά ασθενών.
§ Υλοποίηση προγραμμάτων με έμφαση στην αντιμετώπιση της προκατάληψης του λαού προς τους ψυχικά πάσχοντες με τη συμμετοχή πολυδύναμων επιστημονικών μονάδων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και άλλων φορέων.
§ ¶μεση λειτουργία μονάδας εσωτερικής νοσηλείας για παιδιά και έφηβους και λήψη ειδικών μέτρων για τη ψυχιατρική στήριξη των φυλακισμένων.
Ύψιστη προτεραιότητα για τον Δημοκρατικό Συναγερμό αποτελεί και η αντιμετώπιση της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών.
Προτείνουμε τη δημιουργία χώρων απεξάρτησης και αποτοξίνωσης για χρήστες ναρκωτικών που σήμερα οι ίδιοι και οι οικογένειές τους δεν έχουν σχεδόν καμία βοήθεια και τη δημιουργία προγραμμάτων κοινωνικής επανένταξης των εξαρτημένων ατόμων. Προτείνουμε ακόμα εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών με έμφαση στα προγράμματα πρόληψης στους εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
Κυρίες και κύριοι,
Η επιδοματική αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων δεν ήταν ποτέ αποτελεσματική μακροπρόθεσμα. Χρειάζεται όραμα στη βάση μιας θεσμοθετημένης κοινωνικής πολιτικής που βάζει τον πολίτη στο κέντρο με συγκεκριμένα μέτρα στήριξης και δράσεις που θα λύσουν προβλήματα και δεν θα είναι απλώς αντανακλαστικά αντίδρασης. Μια κοινωνική πολιτική με ευρωπαϊκή αντίληψη, με ευέλικτες διαδικασίες και με δομές που θα ενισχύσουν πραγματικά τις ευάλωτες ομάδες, πάντοτε με γνώμονα την κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε κάποιες πρόσθετες πολιτικές και προτάσεις, που εμπίπτουν στο ευρύτερο τομέα της παροχής του αγαθού της υγείας, οι οποίες αφορούν συγκεκριμένες ομάδες συμπολιτών μας και πιστεύουμε ότι πρέπει να προωθηθούν άμεσα.
§ Όσον αφορά τα άτομα με αναπηρίες, προτείνουμε την άμεση εμπλοκή των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης για να υλοποιηθούν όλες οι συμβάσεις για τις αναπηρίες ώστε να επιτρέπεται ανεξάρτητη και αξιοπρεπής διαβίωση των αναπήρων κατοχυρώνοντας και προστατεύοντας τα δικαιώματά τους. Προτείνουμε ακόμη την ενίσχυση του Κέντρου Παραπληγικών με όλες τις ειδικότητες και τη δημιουργία εξειδικευμένων κέντρων αποκατάστασης.
§ Όσον αφορά τα άτομα με ειδικές ανάγκες, προτείνουμε την ανάπτυξη και λειτουργία Πολυθεματικών Κέντρων – Κέντρων Αξιολόγησης και Θεραπείας από την πρώτη παιδική ηλικία, ολοήμερη λειτουργία των ειδικών σχολείων για να μπορούν να εξυπηρετήσουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους, δημιουργία κέντρων φροντίδας ενήλικων ατόμων με ειδικές ανάγκες και άμεση εισαγωγή του διαγνωστικού δοκιμίου στην προδημοτική και έγκαιρο εντοπισμό παιδιών με ειδικές ανάγκες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
§ Για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, προτείνουμε, μεταξύ άλλων, τη λειτουργία προγραμμάτων κατΆ οίκον φροντίδας σε όλη την Κύπρο σε συνεργασία με τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, την αξιολόγηση της λειτουργίας των στεγών ηλικιωμένων βάσει ευρωπαϊκών προδιαγραφών, την υιοθέτηση ευρωπαϊκής πολιτικής ενεργούς γήρανσης και τη διευκόλυνση της πρόσβασης των ατόμων τρίτης ηλικίας στις ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες.
Κυρίες και κύριοι,
Παρακολουθούμε καθημερινά την ταλαιπωρία του πολίτη στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο ασθενής έχει δικαιώματα. Έχει το δικαίωμα της παροχής φροντίδας σε αυτόν με τον οφειλόμενο σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Αυτή η φροντίδα περιλαμβάνει όχι μόνο την εν γένει άσκηση της ιατρικής και της νοσηλευτικής, αλλά και τις παραϊατρικές υπηρεσίες, την κατάλληλη διαμονή, την κατάλληλη μεταχείριση και την αποτελεσματική διοικητική και τεχνική εξυπηρέτηση. Εισηγούμαστε τη θεσμοθέτηση του συνηγόρου υγείας και ενίσχυση των επιτροπών προάσπισης των δικαιωμάτων των ασθενών ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται άμεσα στα φαινόμενα κακοδιοίκησης ή παραβίασης των δικαιωμάτων.
Αν ο τομέας της υγείας, όπως αναφέρει το Πρόγραμμα διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστόφια, «αποτελεί τον πιο σίγουρο δείκτη για το επίπεδο παρουσίας ή απουσίας κοινωνικών ευαισθησιών μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας του κοινωνικού κράτους», τότε πολύ φοβάμαι ότι και σΆ αυτή την κατάταξη η χώρα μας θα φιγουράρει μεταξύ των τελευταίων.
Σας ευχαριστώ.
Παιδεία Εκτύπωση Ηλεκτρονική Διεύθυνση
18 Μαρτίου 2011
Διάσκεψη Τύπου Προέδρου Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
για την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό
Λευκωσία, 18 Μαρτίου 2011
Κυρίες και κύριοι,
Συνεχίζουμε σήμερα τη διαδικασία που εγκαινιάσαμε πρόσφατα, μέσα από την οποία θα παρουσιάσουμε τις θέσεις και προτάσεις μας για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο και την κοινωνία.
§ Γιατί πιστεύουμε ότι οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τις προτάσεις κάθε πολιτικής δύναμης και βάσει αυτών να την κρίνουν.
§ Γιατί θέλουμε να είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αξιολογούν την ικανότητα κάθε πολιτικής δύναμης, να ακούει την κοινωνία, να μοιράζεται τις έγνοιες και τους προβληματισμούς της και να παράγει πολιτικές για το αύριο.
Σας καλωσορίζω στη σημερινή μας διάσκεψη, σκοπός της οποίας είναι να παρουσιάσουμε τις προτάσεις της παράταξής μας για την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό.Θεωρούμε ότι η καλύτερη απάντηση στις προκλήσεις της σημερινής εποχής είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για να φτάσουμε σε αυτό που ονομάζουμε «εξωστρεφή παιδεία». Μια παιδεία ανοικτή στα σύγχρονα ρεύματα. Που καλλιεργεί την κριτική σκέψη. Που είναι παιδευτικά πρωταγωνιστική γιατί δίνει στην Ελληνική μας παιδεία αυτογνωσία και ανανέωση.
Το σχολείο της επόμενης δεκαετίας, πρέπει πρώτα απΆ όλα να είναι ένα σχολείο ανοικτό στις ιδέες και στην κοινωνία, στη γνώση και το διάλογο. Ένα σχολείο δημοκρατικό που θα αξιοποιεί κάθε σύγχρονο εργαλείο για να διευρύνει τους ορίζοντες του μαθητή και της μαθήτριας, για να διευκολύνει την επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό, για να εμπλουτίσει τον μαθητικό βίο με δημιουργικές δραστηριότητες και εργασίες.
Ο ρόλος του σχολείου σήμερα δεν πρέπει να περιορίζεται στην κατάρτιση του μαθητή από άποψη γνώσεων, αλλά και στην καλλιέργεια της λογικής, της κριτικής του ικανότητας και του προβληματισμού. Στην καλλιέργεια της προσωπικότητας και της ευαισθησίας του για την κοινωνία και τους άλλους.
Δυστυχώς, το σημερινό σχολείο μοιάζει συχνά, με χώρο καταναγκασμού. Λείπει η χαρά της μάθησης, η έρευνα, το πείραμα, η ανακάλυψη, η δημιουργία.
§ Η εκπαίδευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με μικροκομματικά κριτήρια, να ταλαιπωρείται και να παρακμάζει μέσα σε ένα κόσμο που αλλάζει καθημερινά.
§ Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δεν μπορεί να συζητείται εδώ και χρόνια, περισσότερο ως ιδεολόγημα παρά ως πολιτική πρακτική.
§ Η Παιδεία δεν μπορεί να περιμένει τις δυσκίνητες γραφειοκρατικές λογικές.
Όλα αυτά, έχουν φέρει τη χώρα μας στο σημείο, από τη μια να διαθέτει έναν από τους ψηλότερους συντελεστές σε ποσοστό πανεπιστημιακών σπουδαστών ανά πληθυσμό στην Ε. Ε και από την άλλη, τους χειρότερους δείκτες στην έρευνα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες.
Το ασφαλέστερο κριτήριο για να αξιολογήσουμε τα πολιτικά επιχειρήματα, είναι να απευθυνθούμε στους ίδιους τους συντελεστές της εκπαίδευσης. Τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς. Έχει κάτι αλλάξει στο ρόλο, το έργο και την καθημερινότητά τους; Έχει γίνει το σχολείο περισσότερο ανθρώπινο;
§ Ας ρωτήσουμε τους δασκάλους και, ιδιαίτερα, τους καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης πώς νοιώθουν στην έδρα.
§ Ας ρωτήσουμε τους μαθητές αν μπορούν να αγαπήσουν και να εκτιμήσουν εκείνο που καλούνται καθημερινά να κάνουν μέσα στο σχολείο.
§ Ας ρωτήσουμε τους γονείς, αν είναι ευχαριστημένοι με το σημερινό Σχολείο και με τα χρήματα που πληρώνουν καθημερινά στην παραπαιδεία.
Το σχολείο της επόμενης δεκαετίας χρειάζεται πάνω απΆ όλα όραμα. Χρειάζεται αίσθηση του μέλλοντος και εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του.
Εμείς έχουμε την πολιτική βούληση να εργαστούμε, να συνεργαστούμε, να πάρουμε ή να υποστηρίξουμε αποφάσεις που θα κάνουν το σχολείο μας σύγχρονο, ελκυστικό και αποτελεσματικό.
Υποστηρίζουμε μια ειλικρινή, ουσιαστική, φιλελεύθερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η οποία:
§ θα δημιουργεί διεξόδους από το συγκεντρωτισμό και την ισοπέδωση στην εκπαιδευτική διοίκηση,
§ θα απελευθερώνει τις πλούσιες δημιουργικές δυνατότητες του εκπαιδευτικού δυναμικού,
§ θα δημιουργεί νέα πλαίσια συνεργασίας και στήριξης του εκπαιδευτικού έργου.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια προτείνουμε:
1. Την αποκατάσταση του κύρους της παιδαγωγικής διαδικασίας, μέσα από την αναβάθμιση του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού. Καμία εκπαιδευτική αλλαγή ή μεταρρύθμιση δεν μπορεί να έχει πιθανότητες επιτυχίας αν δεν αποκαθιστά το κύρος και το λειτούργημα των εκπαιδευτικών.
2. Την επίλυση του ζητήματος της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, της αξιοκρατίας και της αξιολόγησης των εκπαιδευτηρίων και του εκπαιδευτικού έργου. Προτείνουμε επίσης τη δημιουργία ενός νέου συστήματος αξιολόγησης μαθητικών επιτευγμάτων το οποίο να παράγει εκείνα τα δεδομένα που θα επιτρέψουν στο εκπαιδευτικό σύστημα να αναπτύσσει και να ρυθμίζει τις στοχευμένες πολιτικές με έμφαση στο μαθητή και την ανάπτυξή του.
3. Την υιοθέτηση ενός λογικού, αξιοκρατικού, αδιάβλητου, αντικειμενικού συστήματος επιλογής και διορισμού των λειτουργών της εκπαίδευσης. O εκπαιδευτικός αποτελεί την πλέον σημαντική συνιστώσα του εκπαιδευτικού συστήματος. Tίποτα δεν επηρεάζει τόσο έντονα την ανάπτυξη των μαθητών όσο η ποιότητα του εκπαιδευτικού δυναμικού. Η πολιτεία θα πρέπει να αναπτύξει αξιόπιστους μηχανισμούς να επιλέγει τους καλύτερους στο σημείο του αρχικού διορισμού και ακολούθως να τους στηρίζει μέσα από διαδικασίες ενδοσχολικής συνεργασίας, συνεχούς επιμόρφωσης και ανατροφοδότησης.
4. Την ποιοτική ενίσχυση ειδικά της μέσης εκπαίδευσης, ως απάντηση στο χρόνιο πρόβλημα της «παραπαιδείας» επαναφέροντας ένα περιβάλλον πραγματικά ίσων ευκαιριών στο δημόσιο σχολείο.
5. Την πραγματική και ουσιαστική αναδόμηση και αποκέντρωση του Υπουργείου Παιδείας.
6. Υποστηρίζουμε την αυτονόμηση της σχολικής μονάδας. Η σχολική μονάδα πρέπει να έχει την πρωτοβουλία του καταρτισμού του ετήσιου προγραμματισμού της και του δικού της μοναδικού και αυθεντικού σχεδίου δράσης, μέσα στα πλαίσια βέβαια του περιγράμματος στόχων του Υπουργείου Παιδείας.
7. Την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών και του ψηφιακού περιεχομένου μάθησης. Με το διαδίκτυο οι δάσκαλοι και οι μαθητές πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες τους, με νέες αποτυπώσεις , με ήχο και εικόνα.
8. Την ενδυνάμωση της πολιτικής για την πολυγλωσσία στο σχολείο, ως ένα από τα ισχυρά εργαλεία επικοινωνίας και μελλοντικής απασχόλησης στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
9. Την ενίσχυση της πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης, για την πραγματική ένταξη των ξενόγλωσσων μαθητών.
10. Την επανεξέταση και αναδόμηση της ειδικής εκπαίδευσης.
11. Τον εντοπισμό και στήριξη των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία και την στοχευμένη αντιμετώπιση του φαινομένου του αναλφαβητισμού.
12. Την επανεξέταση της αρχιτεκτονικής, του εξοπλισμού και των υποδομών των σχολικών κτηρίων.
13. Την αναχαίτιση του φαινομένου της μαθητικής παραβατικότητας με εφαρμοσμένες πολιτικές.
14. Τη στήριξη της παροικιακής εκπαίδευσης.
15. Την τόνωση της κινητικότητας μαθητών και εκπαιδευτικών με αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων επικοινωνίας, δικτύωσης, ανταλλαγής επισκέψεων και εμπειριών. Οι νέοι μας πρέπει να είναι έτοιμοι για να ξανοιχθούν στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο.
16. Τη συνεχή επαφή με τα πορίσματα και τις μελέτες της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης γύρω από τα θέματα παιδείας και την ενσωμάτωση νέων παιδευτικών προτεραιοτήτων με βάση τις ανάγκες της Κύπρου.
17. Την ένταξη της Κύπρου στη διεθνή αξιολόγηση μαθησιακών επιτευγμάτων, ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε το βαθμό βελτίωσης και ποιοτικής αναβάθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος καθώς επίσης και τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
18. Την αξιολόγηση της πιλοτικής εφαρμογής του ενιαίου ολοήμερου σχολείου, την αντιμετώπιση των αδυναμιών που παρατηρήθηκαν και επέκταση του θεσμού.
19. Την αναβάθμιση και βελτίωση των προγραμμάτων της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, με παραμονή της τριετούς φοίτησης της Επαγγελματικής κατεύθυνσης στις υφιστάμενες Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές. Με εισαγωγή νέων τετράωρων εργαστηριακών μαθημάτων. Με επανεξέταση και ενίσχυση του σχεδίου της βιομηχανικής κατάρτισης των μαθημάτων. Με περιορισμό των πολλών ειδικοτήτων και εμπλουτισμό τους με νέα εργαστηριακά μαθήματα που υιοθετεί η βιομηχανία. Με διεξαγωγή ειδικών μαθημάτων σε μαθητές που θα ήθελαν να παρακαθίσουν σε εξετάσεις για εισαγωγή τους στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
20. Τη δημιουργία ενός πιο αξιοκρατικού και πιο δίκαιου συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που να δίδει σε όλους τους μαθητές δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων ίσες ευκαιρίες πρόσβασης.
21. Γενικότερα το κράτος δεν πρέπει να αντιμετωπίζει με ιδεοληψίες την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ιδιωτική εκπαίδευση. Θεωρούμε απαράδεκτη την τακτική διαχωρισμού των μαθητών μας σε δύο ταχύτητες.
22. Προτείνουμε τη δημιουργία προπανεπιστημιακής φοίτησης που να επιτρέπει σε ενήλικους, π.χ. αυτούς τους μαθητές που δεν ικανοποιούσαν τα βασικά και επαρκή κριτήρια φοίτησης σε τριτοβάθμιο επίπεδο, να επαναδιεκδικήσουν πανεπιστημιακή φοίτηση ή να επανενταχθούν στους ρυθμούς μάθησης.
23. Ο ρόλος των Πανεπιστημίων στην αρχική εκπαίδευση εκπαιδευτικών είναι κρίσιμος και δεν πρέπει να μένει στο απυρόβλητο. Eπιδιώκουμε αρχική εκπαίδευση εκπαιδευτικών με συγκεκριμένες προδιαγραφές ως προς τους τελικούς στόχους οι οποίες να καθορίζονται σε συνεργασία με την Πολιτεία.
24. Θεωρούμε την ανώτατη εκπαίδευση ως την κορωνίδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Συνεπώς προτείνουμε τον συνεχή εκσυγχρονισμό των δημόσιων και ιδιωτικών Πανεπιστημίων της Κύπρου ως τα φυτώρια παράγωγης της νέας γενιάς Κύπριων επιστημόνων. Υποστηρίζουμε και διεκδικούμε την αυτονομία των ανώτατων δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Υποστηρίζουμε την περαιτέρω αναβάθμιση και ποιοτικό εκσυγχρονισμό των προσφερόμενων προγραμμάτων σπουδών, σε συνάρτηση πάντοτε με χαμηλό και ανταγωνιστικό κόστος σπουδών. Θέλουμε την ανώτατη εκπαίδευση να είναι ανοικτή και προσβάσιμη σε όλους και γιΆ αυτό τασσόμαστε υπέρ των επενδύσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ούτως ώστε κάθε νέος και νέα της Κύπρου να μπορεί να σπουδάσει στον τόπο του, χωρίς να υστερεί η ποιότητα σπουδών από οποιοδήποτε αντίστοιχο ίδρυμα του εξωτερικού.
25. Προτείνουμε την έναρξη μιας δράσης σταδιακής αναθεώρησης των προγραμμάτων σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με στόχο να ενταχθεί το σύστημά μας πιο αποτελεσματικά στον ενιαίο Ευρωπαϊκό χώρο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
26. Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη για επαναφορά σε λειτουργία του συστήματος ερευνητικής χρηματοδότησης και στήριξης των διεργασιών καινοτομίας και τεχνολογικής ανάπτυξης.
Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο να εντάσσει κάθε μαθητή σε μια προσωπική πορεία συνεχούς αναζήτησης, μάθησης και ανέλιξης. Ένα σύστημα που θα σέβεται την προσωπικότητα, τις δυνατότητες, τα ενδιαφέροντα και τις αδυναμίες όλων.
Κυρίες και κύριοι,
Όπως έχω ήδη αναφέρει, στο μεγάλο κεφάλαιο της παιδείας, εμείς εντάσσουμε και τους άξονες της πολιτικής μας που αφορούν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
§ Γιατί θέλουμε η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και η ανάπτυξη του σύγχρονου πολιτισμού και της καλλιτεχνικής δημιουργίας να ξεκινούν από το σχολείο.
§ Γιατί πιστεύουμε ότι ο αθλητισμός, ως παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική συμπεριφορά των νέων και να διαμορφώσει τάσεις και εξελίξεις μέσα στην κοινωνία, πρέπει να αποτελεί πυλώνα προτεραιότητας στη σχολική εκπαίδευση.
Η πολιτική μας για τον πολιτισμό στοχεύει:
§ Στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των ζωντανών στοιχείων του πολιτιστικού μας παρελθόντος, καλλιεργώντας ταυτόχρονα, την αυτοσυνειδησία μας ως Ελλήνων, ως Ευρωπαίων και ως πολιτών του Κόσμου.
§ Στη διατήρηση της γλωσσικής και πολιτιστικής ενότητας του Ελληνισμού στην Ε.Ε. από κοινού με την Ελλάδα και τους Έλληνες της Διασποράς.
§ Στη στήριξη, ανάδειξη και προβολή των ανθρώπων του πολιτισμού και στην προβολή της πολιτιστικής δημιουργίας.
§ Στην αξιοποίηση των σύγχρονων τάσεων της Πολιτιστικής Διπλωματίας και τη διαρκή κινητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης ώστε να εξαναγκαστεί η Τουρκία να σεβαστεί την πολιτιστική μας κληρονομιά στην κατεχόμενη Κύπρο.
Προτείνουμε:
1. Τη δημιουργία Υφυπουργείου Πολιτισμού, γιατί όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, με τον κατακερματισμό των πολιτιστικών δραστηριοτήτων ανάμεσα στα υπουργεία Παιδείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, ακόμα και Συγκοινωνιών και Έργων, δημιουργούνται προβλήματα στο συντονισμό, στη θεώρηση και αντιμετώπιση του πολιτισμού ως ενιαίου και αδιαίρετου συνόλου.
2. Την ίδρυση Κρατικής Βιβλιοθήκης, τον εκσυγχρονισμό και επέκταση υφιστάμενων βιβλιοθηκών και την τεχνολογική δικτύωση και διασύνδεσή τους με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
3. Την αναβάθμιση της Εθνικής Πινακοθήκης και αναμόρφωση του χώρου ώστε να μπορεί να φιλοξενεί συλλογές σύγχρονης τέχνης.
4. Τη δημιουργία ενός νέου Αρχαιολογικού Μουσείου και την ταυτόχρονη δημιουργική αναπαλαίωση και επαναχρησιμοποίηση του παλαιού με ωράρια λειτουργίας που να εξυπηρετούν τόσο τον ντόπιο όσο και τον ξένο επισκέπτη.
5. Την ενίσχυση της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Ορχήστρας Νέων, με τη δημιουργία δικής τους στέγης.
6. Την αποκέντρωση δημοσίων υπηρεσιών και καλλιτεχνικών εργαστηρίων και τη στέγασή τους σε διατηρητέες οικοδομές που αποτελούν μέρος της αρχιτεκτονικής παράδοσης του τόπου.
7. Τη δημιουργία, σε συνεργασία με τους Δήμους, τις κοινότητες και ιδιώτες, Θεματικών Σχολών και Εργαστηρίων που ενδιαφέρουν τη νεολαία και το κοινό, όπως θεατρική έκφραση, χορό, εικαστική παιδεία, κινηματογράφο.
8. Την αξιοποίηση του διαδικτύου και των τεράστιων δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία για προβολή του πολιτισμού της Κύπρου.
9. Την επίσπευση της δημιουργίας Σχολών Καλών Τεχνών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
10. Τη δοκιμαστική λειτουργία ενός Λυκείου Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών σε κάθε πόλη.
11. Την προώθηση προγράμματος οικονομικής και πρακτικής ενθάρρυνσης προσέλευσης του κοινού σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.
12. Την αποτελεσματική αξιοποίηση Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αφού προηγηθεί ενημέρωση για πόρους, ταμεία, υποτροφίες και για την παρεχόμενη εκπαίδευση και εξειδίκευση.
Κυρίες και κύριοι,
Μια από τις αρνητικές επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι η δραματική μείωση της κινητικής δραστηριότητας του ανθρώπου. Το κενό αυτό καλείται να καλύψει ο αθλητισμός, μαζί με πολλούς άλλους ρόλους, όπως:
§ Να διαπαιδαγωγήσει και να κοινωνικοποιήσει τη νεολαία, δημιουργώντας της τις αντιστάσεις που θα την κρατήσουν μακριά από τα ναρκωτικά και τις άλλες σύγχρονες εξαρτήσεις.
§ Να προβάλει την χώρα μας στο εξωτερικό μέσω των εθνικών και σωματειακών ομάδων.
§ Να προάγει και να καλλιεργήσει την ευεξία και την υγεία, αλλά και την ευγενή άμιλλα.
Κατά το αθλητικό μας συνέδριο που πραγματοποιήθηκε μόλις τον Ιανουάριο του 2011, καταθέσαμε ολοκληρωμένο πολυσέλιδο έγγραφο προτάσεων που καλύπτει όλο το φάσμα του αθλητισμού. Το έγγραφο υιοθετεί τις γενικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως εκφράζονται μέσα από τη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό.
Προτείνουμε, μεταξύ άλλων:
1. Προώθηση της δια βίου άθλησης, άνοιγμα στους πολίτες των αθλητικών εγκαταστάσεων, καθιέρωση αθλητικών προγραμμάτων για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και δημιουργία ειδικών προγραμμάτων για κάθε ηλικία.
2. Στήριξη του Σχολικού Αθλητισμού, με θεσμική αναβάθμιση της Φυσικής Αγωγής και εκσυγχρονισμό και εμπλουτισμό των αθλητικών εγκαταστάσεων.
3. Ένταξη της Φυσικής Αγωγής στο πρόγραμμα των νηπιαγωγείων.
4. Ανάπτυξη του Τουριστικού Αθλητισμού με αναβάθμιση και ορθή αξιοποίηση των αθλητικών μας εγκαταστάσεων.
Κυρίες και κύριοι,
Κλείνω, με ένα απόσπασμα από τη διάλεξη που έδωσε πρόσφατα ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης, στο πλαίσιο του προσυνεδριακού μας διαλόγου: «Το όραμα μας είναι ένα σχολείο ανθρώπινο, δημιουργικό, που θα δίνει γνώσεις, που θα δημιουργεί και θα ετοιμάζει πολίτες υπεύθυνους, διορατικούς, ευαίσθητους, καλλιεργημένους, που θα μπορούν να στηρίξουν τον τόπο και θα αγαπούν το σχολείο, με την συνείδηση ότι παίρνουν ερεθίσματα που είναι χρήσιμα για τη ζωή τους».
Αυτό είναι και το δικό μας όραμα.
Σας ευχαριστώ
Μεταναστευτική Πολιτική
Διάσκεψη τύπου του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
Λευκωσία, 11 Μαρτίου 2011
Έχει αποδειχθεί ότι η νόμιμη μετανάστευση, όταν γίνεται συντονισμένα βάσει συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής, διαχρονικά συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και στην κοινωνική και πολιτισμική άνοδο.
Όπως και σε άλλες χώρες έτσι και στη Κύπρο υπάρχουν έρευνες και μελέτες που καταδεικνύουν τη θετική συνεισφορά των ξένων στην ανάπτυξη της οικονομίας μας, κυρίως σε τομείς όπου παρατηρείται έλλειψη ενδιαφέροντος από Κύπριους.
Τόσο στην Κύπρο – όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη– το θέμα που «ερεθίζει» την κάθε τοπική κοινωνία, δεν αφορά τους νόμιμους μετανάστες, αλλά τους παράνομους. Επιπρόσθετος επιβαρυντικός παράγοντας για κράτη όπως η Κύπρος, η Μάλτα και άλλες είναι το μικρό μέγεθος του πληθυσμού ενώ η ειδική διάσταση του θέματος για την Κύπρο σχετίζεται με το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός παράνομων μεταναστών έρχεται ή διοχετεύεται στις ελεύθερες περιοχές από τα κατεχόμενα.
Είναι μάλιστα σύνηθες φαινόμενο σε περιόδους οικονομικής στασιμότητας και αυξανόμενης ανεργίας να εμφανίζονται φαινόμενα τα οποία θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει και ρατσιστικά. Και τούτο γιατί δημιουργείται πιο έντονα η εντύπωση ότι μια μερίδα ανθρώπων, είτε αυτοί ονομάζονται αιτητές πολιτικού ασύλου είτε λαθρομετανάστες, ζουν «παρασιτικά» σε βάρος του ενεργού πληθυσμού της χώρας -εισπράττοντας επιδόματα από τα ταμεία του κράτους ή «κλέβοντας» θέσεις εργασίας- την στιγμή που οι πολίτες καλούνται να κάνουν θυσίες.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός μένει μακριά από τέτοιες ακραίες και συναισθηματικές προσεγγίσεις και ξενοφοβικά σύνδρομα. Αναγνωρίζουμε όμως ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι υπαρκτό, πολύπλευρο και πολύπλοκο. Είναι ένα πρόβλημα με σοβαρές κοινωνικές και εθνικές διαστάσεις και σαν τέτοιο θα πρέπει συλλογικά να το αντικρίζουμε.
Ως παράταξη πιστεύουμε πως στην αντιμετώπιση του προβλήματος έχουν παρατηρηθεί σοβαρά κενά, σφάλματα και παραλείψεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί με σπασμωδικές και αποσπασματικές κινήσεις να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό και πολυδιάστατο πρόβλημα για το οποίο έπρεπε να υπάρχει ένας στρατηγικός και ολοκληρωμένος σχεδιασμός.
Η παραδοσιακή φιλοξενία, ο εγνωσμένος ανθρωπισμός και η ανεκτικότητα των Κυπρίων, δεν μπορεί να τυγχάνουν εκμετάλλευσης από τους παράνομους μετανάστες και όσους βρίσκονται με καθεστώς διεθνούς προστασίας στην Κύπρο και ιδιαίτερα τους καταχρώμενους την διαδικασία αιτητές πολιτικού ασύλου.
Θέλω συνεπώς να τονίσω πως όσο και εάν απορρίπτουμε ακραίες και ρατσιστικές συμπεριφορές καθόλου δεν μπορούμε να δεχθούμε πως οι πολιτικές πάταξης της παράνομης μετανάστευσης σχετίζονται με ρατσιστικά σύνδρομα. Διότι ας έχουμε υπόψη πως τα πρώτα θύματα της παρανομίας είναι οι ίδιοι οι μετανάστες.
Κυρίες και κύριοι,
Η παράνομη μετανάστευση:
· Παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες για την κυκλοφορία των προσώπων,
· Συντελεί στη διατήρηση της εκμετάλλευσης της εργασίας των μεταναστών,
· Συμβάλει στη συντήρηση κοινωνικών ανισοτήτων, που οδηγούν σε κοινωνικές εκρήξεις,
· Επιβαρύνει τις οικονομίες των χωρών παραμονής και διαμονής, δημιουργώντας προβλήματα ανασφάλειας και ξενοφοβίας.
Είναι γιΆ αυτούς τους λόγους που η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγνωρίζοντας πως το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό και όχι απλώς εθνικό, ιεραρχεί ψηλά το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και διαμορφώνει πολιτικές με βάση τους ακόλουθους άξονες:
1. Οργάνωση της νόμιμης μετανάστευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις προτεραιότητες, τις ανάγκες της κάθε οικονομίας και τις αντικειμενικές δυνατότητες υποδοχής και ενσωμάτωσης, κάθε κράτους μέλους με ενθάρρυνση της ομαλής κοινωνικής ένταξης.
2. Λήψη δραστικών μέτρων για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης.
3. Ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των συνοριακών ελέγχων και διαδικασίες επιστροφής των παράνομων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους ή σε χώρα διέλευσης.
4. Αντιμετώπιση του προβλήματος με βάση τις ιδιαιτερότητες και τις ευαισθησίες του κάθε κράτους μέλους, στη βάση της αρχής της αλληλεγγύης.
5. Μεταχείριση των μεταναστών οποιασδήποτε κατηγορίας σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και τις διεθνείς συμβάσεις.
Στα πλαίσια αυτών των κατευθυντήριων γραμμών και των πρακτικών που υιοθετήθηκαν από την Ε.Ε., το πρόβλημα της μετανάστευσης στην Κύπρο μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Με βάση όμως ένα σαφή διαχωρισμό μεταξύ των νομίμως εισερχομένων, διαμενόντων και εργαζομένων στην Κύπρο, είτε προέρχονται από ευρωπαϊκές είτε από τρίτες χώρες, και των παρανόμως εισελθόντων και ευρισκομένων στην Κύπρο.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ο Δημοκρατικός Συναγερμός καταθέτει τις ακόλουθες προτάσεις πολιτικής.
1. Αυστηρή φρούρηση των ακτών, αύξηση των ελέγχων στα οδοφράγματα και σχολαστική επιτήρηση της πράσινης γραμμής με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα.
2. Αξιοποίηση του ευρωπαϊκού οργανισμού FRONTEX και ένταξη της Κύπρου στην Συνθήκη Σένγκεν.
3. Αυστηρή εφαρμογή των κανόνων εργασίας πολιτών από τρίτες ή και ευρωπαϊκές χώρες.
4. Διεξαγωγή αυστηρών ελέγχων για πάταξη του φαινομένου της παράνομης και αδήλωτης εργασίας και επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων στις χώρες προέλευσής τους και απαγόρευσης της επανέλευσης τους.
5. Τροποποίηση της νομοθεσίας για την επιβολή παραδειγματικών ποινών σε όσους απασχολούν παράνομα μετανάστες. Σχετική τροποιητική πρόταση νόμου έχει κατατεθεί εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού.
6. Προώθηση της ευρωπαϊκής οδηγίας που προβλέπει μεταξύ άλλων τον αποκλεισμό όσων απασχολούν παράνομα μετανάστες και εμπλέκονται σε υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων από ευρωπαϊκά προγράμματα και συμβάσεις του δημοσίου.
7. Υιοθέτηση της πρακτικής της ταχείας διαδικασίας (fast track) που εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες χώρες για σύντομη εξέταση αιτήσεων για παροχή πολιτικού ασύλου. Η εξέταση θα πρέπει να γίνεται εξειδικευμένα για κάθε περίπτωση και όχι γενικευμένα και με μοναδικό κριτήριο την εθνικότητα ή τη χώρα προέλευσης όπως συμβαίνει σήμερα. Πρέπει δηλαδή να υπάρξουν συγκεκριμένα και αυστηρά κριτήρια στην παραχώρηση πολιτικού ασύλου και τα κριτήρια αυτά να είναι συγχρονισμένα με τα κριτήρια των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών.
8. Συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση στην συνομολόγηση συμφωνιών επανεισδοχής παρανόμων μεταναστών στα κράτη προέλευσης τους.
9. Αποπεράτωση και επίσπευση της λειτουργίας Κέντρων Υποδοχής σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις ώστε να αναθεωρηθεί η υφιστάμενη επιδοματική πολιτική.
10. Απόδοση μεγαλύτερης έμφασης σε προγράμματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και εξοικείωσης με τον πολιτισμό μας, στους νόμιμους μετανάστες για πιο ομαλή ένταξή τους στην κοινωνική πραγματικότητα της Κύπρου.
11. ¶μεση απέλαση όσων εμπλέκονται στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων.
Ένα ιδιαίτερο και ευαίσθητο κεφάλαιο είναι αυτό της ένταξης των παιδιών των μεταναστών στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Θέση μας αμετακίνητη είναι πως το σχολείο πρέπει να λύνει τα προβλήματα, να είναι ο καταλύτης για την ομαλή ένταξη των μεταναστών στην κυπριακή κοινωνική και πολιτισμική πραγματικότητα. Η ανικανότητα εκείνων που διαμορφώνουν την πολιτική να διαχειριστούν ορθολογικά το μεταναστευτικό φαινόμενο, επιτρέπει δυστυχώς να αναπτύσσονται στις σχολικές μονάδες φαινόμενα γκετοποίησης και συγκρούσεων.
· Μέχρι σήμερα στον χώρο της προσχολικής εκπαίδευσης δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μέτρα για την ενσωμάτωση των ξενόγλωσσων παιδιών.
· Στα πλαίσια της σωστής λειτουργίας των σχολείων που υποδέχονται αλλόγλωσσους μαθητές θα πρέπει να διατίθεται αριθμός ωρών για μεταφραστές και άλλους διερμηνείς. Οι διερμηνείς αυτοί θα βοηθήσουν τα μέγιστα στην ενημέρωση των ξένων γονιών, στη μετάφραση εγγράφων και άλλων επιστολών του σχολείου που πρέπει να γνωστοποιούνται στους μαθητές και τους γονείς τους.
· Ταυτόχρονα θα πρέπει το κάθε Τμήμα Υποδοχής να έχει σταθερή αίθουσα διδασκαλίας και εάν είναι δυνατόν αυτή να γίνεται από τον ίδιο εκπαιδευτικό.
· Ο όλος σχεδιασμός προγράμματος ένταξης αλλόγλωσσων παιδιών συνεπάγεται και την εμπλοκή της Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας. Τα παιδιά αυτά, προέρχονται από ένα διαφορετικό γλωσσικό/πολιτισμικό περιβάλλον και έχουν ανάγκη ποικίλης στήριξης.
· Είναι αναγκαία η συνεχής επιμόρφωση και ενημέρωση των εκπαιδευτικών
Θέλω να τονίσω πως η ομαδοποίηση των αλλόγλωσσων παιδιών σε συγκεκριμένα σχολεία δεν είναι αρκεί για να λέμε ότι έχουμε πολιτική ένταξης των παιδιών των μεταναστών.
Πέραν του εκπαιδευτικού χώρου υπάρχουν ευρύτερα ζητήματα, θεσμικού χαρακτήρα για τα οποία θα πρέπει να επιδιώξουμε πανευρωπαϊκό συντονισμό, κτίσιμο ισχυρών συμμαχιών με άλλες όμορες χώρες και κοινή δράση.
Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να πρωτοστατήσει μαζί με άλλες μεσογειακές χώρες κράτη μέλη της Ε.Ε. στην προσπάθεια εξασφάλισης αυξημένης οικονομικής και υλικοτεχνικής βοήθειας από την Ε.Ε. στη βάση της αρχής της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και της κατανομής των βαρών και συνεπειών του οξύτατου στις νότιες ευρωπαϊκές χώρες προβλήματος των μεταναστών.
Θέλω να επαναλάβω πως η βασική μας διαπίστωση ότι δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη και ισορροπημένη πολιτική από πλευράς της κυβέρνησης για αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, με κανένα τρόπο δεν δικαιολογεί ακραίες αντιμεταναστευτικές εκδηλώσεις και ενέργειες, οι οποίες καλλιεργούν την ξενοφοβία και το ρατσισμό.
Η λύση δεν είναι ούτε όσοι νοιώθουν αδικημένοι να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, ούτε όμως και να βαφτίζουμε όσους αντιδρούν ως ρατσιστές. Αυτό δεν λύνει, αλλά επιτείνει το πρόβλημα. Χωρίζει την κοινωνία σε στρατόπεδα. Λύση είναι η χάραξη επιτέλους μιας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής, που λαμβάνει υπόψη της τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων, τους νόμους του κράτους και την ανάγκη διαφώτισης της κοινής γνώμης. Μιας πολιτικής που θα λαμβάνει υπόψη της τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τις πραγματικότητες και τα δεδομένα που υπάρχουν στην Κύπρο και στη κάθε χώρα ξεχωριστά.
28 Μαρτίου 2011
Διάσκεψη Τύπου του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
για την Aμυνα, Ασφάλεια και στρατιωτική θητεία
Λευκωσία, 28 Μαρτίου 2011
Ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκος Αναστασιάδης παρουσίασε σήμερα στη διάρκεια δημοσιογραφικής διάσκεψης τις προγραμματικές θέσεις του κόμματος για την άμυνα, την ασφάλεια και τη μείωση της στρατιωτικής θητείας, μέσα στα πλαίσια της πρακτικής που καθιέρωσε για την κατάθεση ενώπιον του λαού των θέσεων του Δημοκρατικού Συναγερμού, ενόψει των βουλευτικών εκλογών.
Ο κ. Αναστασιάδης τόνισε ότι η άμυνα και η ασφάλεια είναι αγαθά τα οποία ένα κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες του, προκειμένου να ζουν και να αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους, οικονομικές και άλλες, σε συνθήκες σταθερότητας, ασφάλειας και ειρήνης. Πέραν αυτού όμως, είπε, στην περίπτωση της Κύπρου, όπου το 37% του εδάφους της κατέχεται από τα τουρκικά στρατεύματα και η Τουρκία δεν έπαυσε να αποτελεί τη μόνιμη απειλή κατά των ελευθέρων εδαφών, αλλά και των κυριαρχικών δικαιωμάτων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της Περιοχής Ελέγχου Πτήσεων (FIR), η αμυντική θωράκιση της πατρίδας μας παραμένει ένα κρίσιμο ζητούμενο μέχρι την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης στο κυπριακό.
Ως παράταξη ο Δημοκρατικός Συναγερμός εξακολουθεί να πιστεύει ότι η συνεργασία Κύπρου και Ελλάδας στον αμυντικό τομέα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αμυντικής στρατηγικής του Ελληνισμού απέναντι στην τουρκική απειλή. ΓιΆ αυτό πιστεύει ότι το Δόγμα του ΕΑΧ θα πρέπει να προσαρμοσθεί στα δεδομένα του νέου περιβάλλοντος ασφάλειας που δημιουργούν, αφενός η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αφετέρου οι ευρύτερες εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, επανέφερε την πρόταση του κόμματος για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 14 μήνες, καταθέτοντας τους λόγους που την επιβάλλουν:
§ Η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός της ΕΦ με τη μετατροπή της σε έναν σύγχρονο ημιεπαγγελματικό στρατό κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ικανό να παράγει ψηλά επίπεδα αποτροπής.
§ Η τεχνολογία των σύγχρονων οπλικών συστημάτων και μέσων που διαθέτει η ΕΦ απαιτεί μακρόχρονη και συνεχή εκπαίδευση και αυτό μόνο με επαγγελματίες οπλίτες επιτυγχάνεται.
§ Η συμμετοχή της ΕΦ σε ειρηνευτικές και άλλες επιχειρήσεις, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του ΟΗΕ, επιβάλλουν πλήρη επαγγελματισμό του προσωπικού που συμμετέχει. Καμιά χώρα στο κόσμο δεν συμμετέχει σε αυτές τις αποστολές με στρατιώτες θητείας.
§ Η μείωση της θητείας στους 14 μήνες θα συμβάλει στην καταπολέμηση της φυγοστρατίας που έχει καταντήσει κοινωνική μάστιγα στη πατρίδα μας.
«Με τη 14μηνη θητεία και με την παράλληλη λήψη κι άλλων μέτρων που θα αποβλέπουν στην καταπολέμηση του ρουσφετιού και την εμπέδωση της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης, στην ορθή αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των στρατευσίμων και στον σεβασμό της προσωπικότητάς τους –είπε- πιστεύουμε ότι η φυγοστρατία θα περιορισθεί στο ελάχιστο».
Ο κ. Αναστασιάδης τόνισε επίσης ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ενεργοποίηση από το 1999 του πυλώνα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και ιδιαίτερα της Κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Πολιτικής, παρείχε μια εξαιρετική ευκαιρία στη Κύπρο να αξιοποιήσει τον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό της χώρο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, με απώτερο στόχο την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του Κυπριακού. Αυτό, πρόσθεσε, προϋποθέτει την ισότιμη συμμετοχή της Κύπρου σε όλες τις δομές, τα όργανα και τις δραστηριότητες της ΕΕ, κάτι που σήμερα δυστυχώς δεν συμβαίνει, επειδή η Κύπρος είναι το μόνο κράτος της Ένωσης που δεν συμμετέχει στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.
«Παρά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παρά το ψήφισμα αλλά και την πρόσφατη απόφαση της Κυπριακής Βουλής, παρά τις υποδείξεις της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και Ευρωπαίων ηγετών, η κυβέρνηση αρνείται να υποβάλει αίτηση ένταξης στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, προσκολλημένη σε ιδεολογικές αγκυλώσεις της περιόδου του ψυχρού πολέμου. Αυτή η εμμονή της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ, στερεί την Κυπριακή Δημοκρατία από την ισότιμη συμμετοχή της στα κέντρα λήψεως αποφάσεων στον τομέα της Ευρωπαϊκής Aμυνας και Ασφάλειας, στον οποίο, ας σημειωθεί, η Τουρκία, ως υποψήφια χώρα και ως μέλος του ΝΑΤΟ συμμετέχει και διαμορφώνει αποφάσεις που αφορούν και τη Κύπρο», τόνισε ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Τέλος, απηύθυνε πρόσκληση σε ένα διάλογο με ανοικτό πνεύμα, μέσω του οποίου θα βρούμε τις λύσεις που θα επιτρέψουν τη μείωση της στρατιωτικής θητείας, όχι στους 19 αλλά στους 14 μήνες, τονίζοντας ότι το σύνολο των προτάσεων του Δημοκρατικού Συναγερμού, εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της ενίσχυσης της διαπραγματευτικής μας θέσης αλλά και του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών.
«Κυρίαρχος στόχος μας παραμένει η κατάληξη σε μια αποδεκτή και λειτουργική λύση που θα απαλλάσσει την Κύπρο από την παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Αυτή θα είναι η πράξη που θα ενισχύσει περισσότερο από κάθε άλλο την ασφάλεια και την προοπτική του Κυπριακού Ελληνισμού», κατέληξε.
Θέσεις για την ακρίβεια και τον ανταγωνισμό
Δημοσιογραφική διάσκεψη του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι εκπρόσωποι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,
Σας καλωσορίζω στη σημερινή μας διάσκεψη στόχος της οποίας είναι η παρουσίαση των θέσεων του Δημοκρατικού Συναγερμού για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την ενθάρρυνση του ανταγωνισμού.
Το θέμα της ακρίβειας και ευρύτερα της λειτουργίας της αγοράς είναι ένα από τα σοβαρότερα που μια σύγχρονη κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί.Δυστυχώς για τους κυβερνώντες, αλλά κυρίως για το λαό, στα θέματα οικονομίας καμιά προπαγάνδα δεν γεμίζει το πορτοφόλι. Οι πολίτες ξέρουν πολύ καλύτερα από τους κυβερνώντες ποια είναι η οικονομική τους κατάσταση, πόσο τους πονά η ακρίβεια, πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι η ανεργία. Ό,τι και να τους πει η κυβέρνηση, στο τέλος του μήνα που πρέπει να πληρώσουν τους λογαριασμούς, η πραγματικότητα είναι οδυνηρή και αδιάψευστη για τον κάθε πολίτη.
Το θέμα είναι αρκούντος σοβαρό και έχει να κάνει με τον τρόπο που ο καθένας από εμάς, η κάθε πολιτική δύναμη, αντιλαμβάνεται το ρόλο του κράτους. ΓιΆ αυτό θα ήθελα να επαναλάβω ότι εμείς πιστεύουμε σε ένα νέο μοντέλο κράτους.
Πιστεύουμε σε ένα μοντέλο ενός κράτους νοικοκυρεμένου, σύγχρονου και παραγωγικού, που θα λειτουργεί με διαφάνεια και κοινωνική ευαισθησία.
Σε ένα νέο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στο οποίο ο ρόλος του κράτους θα είναι επιτελικός, ρυθμιστικός και κοινωνικός. Στο οποίο το κράτος δεν θα παριστάνει τον επιχειρηματία. Αποστολή του θα είναι να διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα και να παρεμβαίνει όπου επιβάλλεται για να διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς προς όφελος του συνόλου.
Σε ένα κράτος όπου ο πολίτης θα έχει ενεργό ρόλο, όπου η κοινωνία των πολιτών θα έχει λόγο και δυνατότητα παρέμβασης σε όλα τα ζητήματα που αφορούν ή επηρεάζουν την ποιότητα ζωής.
Κυρίες και κύριοι,
Οι έγκαιρες και εύστοχες επισημάνσεις μας για την ανεξέλεγκτη ακρίβεια στον τόπο μας, δυστυχώς δεν εισακούσθηκαν με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διογκωθεί.
Η Κύπρος συνεχίζει να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη ως η χώρα με το πιο ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα, το ακριβότερο γάλα, καφέ, ψωμί και πολλά άλλα είδη πρώτης ανάγκης που πλήττουν ανεπανόρθωτα το κάθε κυπριακό νοικοκυριό.
Φυσικά, ο πολίτης δε χρειάζεται στατιστικές και δείκτες, όταν κάθε βδομάδα συνειδητοποιεί ότι εκεί που χρειαζόταν ¤40 για να γεμίσει καύσιμα το αυτοκίνητό του, σήμερα δεν τον φτάνουν ούτε τα ¤60.
Δε χρειάζεται στατιστικές και δείκτες, όταν κάθε δίμηνο συνειδητοποιεί ότι εκεί που χρειαζόταν ¤80 με ¤100 για το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος, σήμερα δεν τον φτάνουν ούτε τα ¤150 με ¤200.
Όμως, δυστυχώς, η ακρίβεια δεν εξαντλείται στα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Τα επιτόκια στον τόπο μας προσεγγίζουν το διπλάσιο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών, τόσο σε επίπεδο στεγαστικών όσο και σε επίπεδο επιχειρηματικών δανείων.
Ξέρουμε τις εύκολες απαντήσεις. Για τις μεγάλες αυξήσεις στα καύσιμα και τον ηλεκτρισμό φταίνε οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Για τα υψηλά επιτόκια φταίνε οι εμπορικές τράπεζες και η Κεντρική. Για τα υπόλοιπα φταίει η ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου.
Και η κυβέρνηση τι κάνει; Πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο και την αποστολή της;
Δυστυχώς, περιορίζεται σε ρόλο ουδέτερου παρατηρητή και σχολιαστή των προβλημάτων της αγοράς και δεν επιτελεί το καθήκον της που είναι να προστατεύει με μέτρα τον καταναλωτή διασφαλίζοντας συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά. Αντίθετα, τροφοδοτεί την ακρίβεια με την επιβολή αυξημένων έμμεσων φορολογιών στα καύσιμα, τα τσιγάρα, τους ρύπους, ενώ με την επιβολή 5% ΦΠΑ σε τρόφιμα και φάρμακα κατάφερε να εκτοξεύσει τις τιμές στα ύψη δημιουργώντας ένα ντόμινο ακρίβειας και πληθωρισμού στην αγορά.
Ας μας εξηγήσουν, πώς γίνεται το πρώτο εξάμηνο του 2010 -πολύ πριν ξεσπάσουν τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή- η Κύπρος να ήταν η ακριβότερη χώρα στην Ε.Ε. στον ηλεκτρισμό για βιομηχανική παραγωγή και η 7η ακριβότερη για ηλεκτρισμό στα νοικοκυριά;
Πώς γίνεται την ίδια περίοδο να καταγράφηκαν αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος σε σχέση με το ΑΆ εξάμηνο του 2009 της τάξης του 19,3% στα νοικοκυριά και 26,9% στη βιομηχανία, αναδεικνύοντας την Κύπρο ως χώρα με τις μεγαλύτερες αυξήσεις στην Ευρώπη;
Πώς γίνεται οι αυξήσεις των τιμών σε μια σειρά από βασικά αγαθά και υπηρεσίες να τρέχουν με ετήσιο ρυθμό 8%;
Εάν σε αυτά τα δεδομένα προσθέσουμε τις παγοποιήσεις ή και μειώσεις μισθών ενός μεγάλου αριθμού εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και την αλματώδη αύξηση της ανεργίας σε επίπεδα πρωτόγνωρα για τον τόπο μας, ο καθένας αντιλαμβάνεται τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος.
Ο Κύπριος Καταναλωτής παρέμεινε ανοχύρωτος. Η Κύπρος παρουσιάζεται αρνητικά ως ακριβός προορισμός. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας υποχωρεί και πλήττει καίρια τα εισοδήματα των πολιτών και την οικονομική ευημερία.
Αντί της άμεσης λήψης αποτελεσματικών μέτρων, όπως έπραξαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για αντιμετώπιση των φαινομένων ακρίβειας στην αγορά, η κυβέρνηση εξαντλείται σε συσκέψεις και θεωρίες. Εξαντλείται σε πληθωρισμό λόγων και διακηρύξεων.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Για μάς είναι τουλάχιστον προκλητικό μέσα στις συνθήκες που μόλις περιέγραψα, οι κυβερνώντες να προσπαθούν να δημιουργήσουν μιαν εικονική πραγματικότητα φτήνιας και ευμάρειας.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό περίπου να πανηγυρίζουν γιατί υποχώρησαν οριακά οι τιμές μερικών προϊόντων, όταν γνωρίζουν πολύ καλά, βάσει και επίσημων στοιχείων, ότι οι τιμές στο σύνολό τους κινούνται ανοδικά. Ότι οι τιμές σημαντικών προϊόντων και υπηρεσιών όπως τα καύσιμα, ο ηλεκτρισμός, το υγραέριο, η στέγαση, η ύδρευση καταγράφουν μόνο τον τελευταίο χρόνο αυξήσεις που υπερβαίνουν το 7,5%.
Κυρίες και κύριοι,
Μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τον Καταναλωτή και την καταπολέμηση της ακρίβειας, πρέπει να στοχεύει:
Στην ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος και της καταναλωτικής συνείδησης ως βασικής προϋπόθεσης για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.
Στον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό των Δικαιωμάτων του Καταναλωτή τόσο από ολόκληρη την κοινωνία όσο -και πολύ περισσότερο- από το ίδιο το κράτος.
Στην ενίσχυση του ανταγωνισμού των αγορών με στόχο τη συγκράτηση και τη μείωση των τιμών καθώς και στη διάθεση ασφαλών και υψηλής ποιότητας προϊόντων σε προσιτές τιμές.
Στη θεσμοθέτηση του Επιτρόπου Καταναλωτή. Με αυτό τον τρόπο θα συγκεντρωθεί η εξουσία, η ευελιξία και η αποτελεσματικότητα εποπτείας της αγοράς σε ένα ισχυρό θεσμό που θα καταργεί την πολυδιάσπαση των αρμοδιοτήτων σε τέσσερα διαφορετικά υπουργεία και πολλές κρατικές υπηρεσίες, θα εξοικονομεί προσωπικό και κόστος και θα καταργεί τη γραφειοκρατία που βολεύει όσους παρανομούν στην αγορά.
Στην περαιτέρω ενδυνάμωση του νομοθετικού πλαισίου στήριξης των καταναλωτών αλλά και στην αυστηρή και απαρέκκλιτη εφαρμογή των νόμων. Ενώ ψηφίστηκαν σωρεία νόμων υπέρ του καταναλωτή, ενώ εναρμονιζόμαστε με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δυστυχώς οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους αδυνατούν να εποπτεύσουν την αγορά και να εφαρμόσουν τους νόμους. Η σύγκρουση υπηρεσιών του κράτους αποβαίνει σε βάρος του καταναλωτή.
Στη διασφάλιση από το κράτος, της εύρυθμης λειτουργίας μιας υγιούς και ανταγωνιστικής αγοράς και στην ορθή και αποτελεσματική λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Κυρίες και κύριοι,
Ανέφερα στην αρχή της ομιλίας μου ότι όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι η ακρίβεια θερίζει την αγοραστική δύναμη των πολιτών, είτε έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, είτε εσκεμμένα παραπλανεί και παραπληροφορεί. Όπως ο ίδιος ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας διαπιστώνει, ο εναρμονισμένος Δείκτης Τιμών Καταναλωτή, το 2010 σημείωσε σημαντική αύξηση 2,5% από 0,2% που ήταν το 2009 και οι πληθωριστικές πιέσεις εξακολουθούν να υφίστανται και το 2011. Στο πρώτο τρίμηνο του 2011, ο εναρμονισμένος πληθωρισμός έφτασε στην Κύπρο το 3,1%. Και πρέπει να τονίσω ότι προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία το γεγονός ότι η ψαλίδα του πληθωρισμού μεταξύ Κύπρου και Ευρωζώνης άρχισε και πάλι να διευρύνεται υποσκάπτοντας την ανταγωνιστικότητα της κυπριακής οικονομίας και διευρύνοντας περαιτέρω το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Είμαστε περισσότερο από πεπεισμένοι ότι Κυβέρνηση και ΑΚΕΛ γνωρίζουν την αλήθεια, γνωρίζουν την πραγματικότητα, μας λυπεί το γεγονός πως αντί συγκεκριμένων μέτρων αρκούνται σε δηλώσεις αυτάρεσκες περί ελέγχου της κατάστασης.
ΠαρΆ όλα αυτά, εμείς δηλώνουμε έτοιμοι να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση του φαινομένου της ακρίβειας το οποίο αποτελεί ένα σοβαρό, πολυσύνθετο κοινωνικό πρόβλημα το οποίο αγγίζει όλους και ιδιαίτερα τα μικρομεσαία στρώματα του λαού.
Για μάς το πρόβλημα της ακρίβειας δεν θα έπρεπε να αποτελεί σημείο κομματικής αντιπαράθεσης και τριβής αλλά αφετηρία συνένωσης δυνάμεων.
Ενώπιον αυτής της κατάστασης, η Κυβέρνηση που φέρει τεράστια ευθύνη, οφείλει να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να κινητοποιηθεί, να αναλάβει πρωτοβουλίες.
Εμείς είμαστε έτοιμοι να καταθέσουμε τις εισηγήσεις μας και να στηρίξουμε κάθε πολιτική και κάθε μέτρο που θα διασφαλίζει μια ελεύθερη, υγιή και ανταγωνιστική αγορά και θα αντιμετωπίζει τα όποια κρούσματα αισχροκέρδειας και ασυδοσίας.
Σας ευχαριστώ.
Θέσεις για τη Λειτουργία των θεσμών – αξιοκρατία
Δημοσιογραφική διάσκεψη του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού
Νίκου Αναστασιάδη στη Λεμεσό, 5 Μαΐου 2011
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Η δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη διέρχεται μια πολύ σοβαρή κρίση. Συμπτώματα που προϋπήρχαν των πρόσφατων δυσμενών οικονομικών δεδομένων, όπως η διαφθορά, η διαπλοκή, η δυσπιστία, η αποστασιοποίηση και απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τους πολίτες, είναι σήμερα πιο έντονα και οπωσδήποτε πιο ορατά.
Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και η οικονομική κρίση βρήκαν την Ευρώπη απροετοίμαστη, χωρίς θεσμούς, επαρκές εποπτικό πλαίσιο και κανόνες ικανούς να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες.
Οι πολίτες σε όλη την Ευρώπη αισθάνονται περισσότερο από ποτέ ότι κάποιοι είναι υπεράνω του νόμου. Υπεράνω οποιουδήποτε ελέγχου. Δυστυχώς, σΆ αυτούς τους προνομιούχους του συστήματος, κατατάσσουν με ένα τρόπο ισοπεδωτικό σχεδόν το σύνολο των πολιτικών και των πολιτικών δυνάμεων.
Οι πολίτες δεν θεωρούν το υφιστάμενο θεσμικό δημοκρατικό πλαίσιο ικανό να δώσει λύσεις στα μεγάλα σύγχρονα προβλήματα. Δεν θεωρούν ότι το πολιτικό σύστημα τους ακούει, τους εκφράζει, τους εκπροσωπεί.
Και η δυσπιστία καταλήγει σε έλλειψη εμπιστοσύνης και σε αδιαφορία για τα πολιτικά δρώμενα. Σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης τα ποσοστά αποχής από τις εκλογές έχουν φθάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Παντού άρχισαν να εμφανίζονται ακραία και εξτρεμιστικά κινήματα που καλλιεργούν την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία. Οι πολιτικοί που, εκμεταλλευόμενοι το περιβάλλον απογοήτευσης, καταφεύγουν στο λαϊκισμό, τον σωβινισμό και σε άλλες απαράδεκτες πρακτικές, δυστυχώς αυξάνονται.
Όμως, είναι βαθειά πεποίθησή μας, πως όταν υπάρχει κρίση σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, η λύση είναι η διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας. Όχι η αμφισβήτησή της. Μέσα σε αυτή την αρνητική συγκυρία, εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η δημοκρατία παραμένει η πιο δυναμική ιδέα στην ανθρώπινη ιστορία.
Φίλες και φίλοι,
Η Κύπρος ασφαλώς δεν μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από αυτή τη θεσμική και αξιακή κρίση. Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς έχει υποχωρήσει σε επίπεδα που πρέπει να προκαλούν προβληματισμό και ανησυχία.
Η ευθύνη για ανατροπή αυτού του αρνητικού κλίματος βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά εμάς τους πολιτικούς. Και προϋποθέτει την ειλικρινή και αυστηρή αυτοκριτική, για τις πράξεις και παραλείψεις μας που δικαιολογημένα οδήγησαν τους πολίτες στη μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης.
Και δυστυχώς, συμβολικά φαινόμενα όπως δύο μέτρα και δύο σταθμά όταν πρόκειται για φίλους του Προέδρου, για παράδειγμα, ή πολυτελείς συμπεριφορές και απαιτήσεις την στιγμή που υπάρχουν 30,000 άνεργοι, αλλά και η τακτική της διανομής σπιτιών, οικοπέδων και επιδομάτων λίγες ημέρες πριν από εκλογικές αναμετρήσεις, δεν συμβάλλουν στην οικοδόμηση του απαιτούμενου κλίματος εμπιστοσύνης. Το αντίθετο.
Ας μην μας που πάλι για τα δικά μας λάθη. Εμείς κάναμε την αυτοκριτική μας και γιΆ αυτό καταθέτουμε προτάσεις προς αποτροπή και αποφυγή από όλους αναλόγων φαινομένων στο μέλλον.
Θα πρέπει να πάψουμε πια να συγκρίνουμε με το παρελθόν, ή να νοιώθουμε καλά γιατί αλλού υπάρχουν και χειρότερα. Πρέπει να προχωρήσουμε στη λήψη όλων των αναγκαίων και επιβαλλομένων μέτρων που θα επαναφέρουν το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Και θα πρέπει να το πράξουμε με ειλικρίνεια. Θα πρέπει να κάνουμε, πρώτοι εμείς οι πολιτικοί, τα λόγια μας πράξη.
ΓιΆ αυτό σΆ αυτή τη διαδικασία ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων παραμένει κομβικός.
ΓιΆ αυτό ως κόμμα, είμαστε σε ένα διαρκή διάλογο με την κοινωνία, σε μια διαρκή διαδικασία ενίσχυσης της δημοκρατίας.
Θέλω να θυμίσω ότι στο πρόσφατο καταστατικό συνέδριο υιοθετήσαμε νέες δομές, διαδικασίες και αντιλήψεις που καθιερώνουν τον Δημοκρατικό Συναγερμό ως την πιο σύγχρονη παράταξη του τόπου. Θεσμοθετήσαμε μεταξύ άλλων τη συμμετοχική και διαβουλευτική δημοκρατία για να βρεθούμε, ουσιαστικά και όχι ευκαιριακά, ακόμα πιο κοντά στους πολίτες.
Η διαβουλευτική δημοκρατία είναι η γέφυρα που μας συνδέει με την κοινωνία. Βασικός άξονας της νέας μας πορείας είναι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ο συνεχής διάλογος με την κοινωνία. Κάτι που υλοποιείται μέσα από την κατοχύρωση ενός σύγχρονου ανοικτού κόμματος, όχι μόνο στα μέλη αλλά και σε όλους τους συμπολίτες μας.
Θέλουμε, όμως, αυτή η διεργασία συνεχούς εμβάθυνσης της δημοκρατίας να λάβει έναν ευρύτερο κοινωνικό χαρακτήρα.
Η πολιτική μας πρόταση φιλοδοξεί να ανοίξει δρόμους, να ξαναδώσει στους πολίτες αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια αλλά και ελπίδα. Στοχεύει να ενεργοποιήσει τους αποστασιοποιημένους συμπολίτες μας. Επιδιώκει να αποκαταστήσει, στο βαθμό που μας αφορά, την αξιοπιστία των πολιτικών δυνάμεων. Αυτό που η κοινωνία επιζητεί είναι την μετατροπή των κομμάτων σε δημιουργικά κύτταρα, που θα εργάζονται για τη συνεχή βελτίωση του κράτους.
Γιατί εμείς πιστεύουμε σε ένα κράτος που θα ακούει τον πολίτη και θα τον υπηρετεί.
Σε ένα κράτος δίκαιο, αξιοκρατικό και ευαίσθητο στις ανάγκες του πολίτη.
Με νόμους απλούς και ξεκάθαρους που να ισχύουν για όλους.
Που θα δίνει στους πολίτες του λογαριασμό.
Σε ένα ευρωπαϊκό κράτος, σύγχρονο, τεχνολογικά προηγμένο, καταρτισμένο, αποτελεσματικό.
Για να οικοδομήσουμε την Κύπρο του αύριο, χρειαζόμαστε σχέδιο και στρατηγική που θα βασίζονται σε ένα σύγχρονο πλαίσιο αρχών διακυβέρνησης. Αρχών που δεν θα πρέπει ποτέ και για κανένα συμφέρον ή σκοπιμότητα να παραβιάζονται.
ΓιΆ αυτό ο Δημοκρατικός Συναγερμός προτείνει:
Για όλες τις αποφάσεις ευρύτερου ενδιαφέροντος οι Αρχές να διαλέγονται αποτελεσματικά με τους πολίτες και οι απόψεις των πολιτών να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Η τεχνολογία μας παρέχει πλέον ένα ταχύ και φθηνό τρόπο. Σε πολύ σημαντικά ζητήματα για την κοινωνία να διενεργούνται δημοψηφίσματα.
Να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες να απαιτούν οι ίδιοι τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος νοουμένου ότι θα συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών.
Να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και πολιτική ελευθερία, το δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν στα δημόσια πράγματα, τοπικά και παγκύπρια, και όχι μόνο στις εκλογές.
Να υιοθετηθούν διαδικασίες διαφάνειας στην οικονομική λειτουργία των κομμάτων.
Να δημιουργηθεί μια νέα κουλτούρα δημόσιας και πολιτικής ευθύνης. Η ευθύνη αυτή θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ευαισθησία προς το λαϊκό αίσθημα, από διαφάνεια και από διάθεση έγκαιρης, πλήρους και αντικειμενικής λογοδοσίας προς τον λαό.
Προτείνουμε τροποποίηση του άρθρου 83 του Συντάγματος με τρόπο που η ασυλία που παρέχεται στους βουλευτές να περιορισθεί μόνο στην παράγραφο (1) δηλαδή μόνο για γνώμη που εκφράζουν ή ψήφο που δίδουν στη Βουλή.
Στους πολίτες να δοθεί πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα του δημοσίου εκτός από εκείνα που αφορούν άκρως εμπιστευτικής φύσεως θέματα, όπως οι διεθνείς σχέσεις, η άμυνα και ασφάλεια, και άλλα παρόμοιας φύσεως θέματα που χρήζουν εμπιστευτικής μεταχείρισης για προστασία του δημόσιου συμφέροντος.
Προτείνουμε την εισαγωγή Κώδικα δεοντολογίας των δημοσίων υπαλλήλων και την αποτελεσματική καθιέρωση του πόθεν έσχες στη δημόσια υπηρεσία αλλά και γενικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Την ενίσχυση της διαφάνειας, του ανταγωνισμού και των αντικειμενικών κριτηρίων κατά τη λήψη των αποφάσεων στις διαδικασιών κατακύρωσης των κρατικών προμηθειών και τη διαχείριση κρατικών εσόδων.
Τη λήψη νομοθετικών ή άλλων μέτρων που θα προάγουν τη συνεργασία μεταξύ του κράτους και του ιδιωτικού τομέα, ώστε να ενθαρρύνονται πολίτες, να καταγγέλλουν στις κρατικές και διωκτικές αρχές τη διάπραξη αδικημάτων που σχετίζονται με τη διαφθορά.
Την απλοποίηση των διαδικασιών και τη λήψη αποφάσεων από το ευρύτερο δημόσιο τομέα με διαφάνεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα, κάτι που θα συμβάλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης των πολιτών προς τα δημόσια πρόσωπα.
Σε σχέση με το πιο πάνω, επιτρέψτε μου να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε δύο θεσμούς που ως παράταξη θεωρούμε κεφαλαιώδους σημασίας στη διαδικασία ενίσχυσης και εμβάθυνσης της δημοκρατίας που μόλις περιέγραψα.
Είναι αδιανόητο σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος που έχει ως βασικό πυλώνα την απονομή της δικαιοσύνης, το δίκαιο να απονέμεται με βραδύτητα ετών.
Η καθυστέρηση στην εκδίκαση υποθέσεων και τα προβλήματα στην εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων έχουν καταστήσει την απονομή της δικαιοσύνης συνώνυμη με την παράταση της αδικίας. Είναι αδιανόητο τα τελευταία χρόνια οι καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω της καθυστέρησης που παρατηρείται στην εκδίκαση υποθέσεων, να έχουν εξαπλασιαστεί. Ειδικότερα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας που έχει κάθε δικαίωμα να περηφανεύεται για το υψηλό κύρος και την αξιοπιστία του θεσμού της απονομής της δικαιοσύνης.
Επιθυμούμε και επιδιώκουμε ευχερέστερη πρόσβαση του πολίτη στη δικαιοσύνη και στην ηλεκτρονική δικαιοσύνη. Αποτελεσματική αξιοποίηση της διαδικτυακής τεχνολογίας για σκοπούς απονομής της δικαιοσύνης, διασφάλιση ταχύτερης και αποτελεσματικότερης απονομής της, εκσυγχρονισμό των δομών, των διαδικασιών και των λειτουργιών των δικαστηρίων μας, σύγχρονες αρχές διοικητικής λειτουργίας, διοίκησης ανθρώπινων πόρων και αξιοποίησης νέων τεχνολογιών, αυτοματισμό και μηχανογραφημένη λειτουργία τους.
Ο δεύτερος θεσμός του οποίου το ρόλο θεωρούμε καταλυτικό είναι η τοπική αυτοδιοίκηση. Η προσέγγισή μας τονίζει τη σημασία της αποκέντρωσης και της ενίσχυσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η πρόταση μας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, μετάθεση αρμοδιοτήτων και πόρων από το κεντρικό κράτος προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό στις δομές και λειτουργίες των Δημοτικών και Τοπικών αρχών.
Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου σημαίνει διοικήσεις που θα βρίσκονται κοντά στον πολίτη. Σημαίνει ισχυρές τοπικές διοικήσεις που θα αποτελούν τον πυρήνα οργάνωσης της σύγχρονης κοινωνίας, εκεί όπου οι πολίτες ζουν, εργάζονται, μορφώνονται, διασκεδάζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Εκεί όπου θα πρέπει να αναπτύσσονται οι πλέον πρωτοποριακές και σύγχρονες μέθοδοι αποτελεσματικής δημοκρατικής διοίκησης.
Αξιοκρατία
Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελεί η αξιοκρατία. Ένα κεφάλαιο για το οποίο όλοι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχθούμε τα λάθη και τις παραλείψεις μας. Και ως παράταξη το έχουμε πράξει πολλές φορές μέχρι σήμερα. Είναι καιρός να δούμε μπροστά. ΣτΆ αυτιά του απογοητευμένου πολίτη ακούγεται πολύ φθηνή η δικαιολογία των εκάστοτε κυβερνώντων ότι και οι προηγούμενοι έκαναν ρουσφέτι. Ο λαός θέλει ηγέτες έτοιμους να πάνε τον τόπο μπροστά και όχι να «κρύβονται» στο παρελθόν.
Σήμερα δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην αξιοποιούμε σε κάθε θέση τους καλύτερους. Η καταπολέμηση του ρουσφετιού με την εκρίζωση της κομματικοκρατίας και τη θεσμοθέτηση αξιοκρατικών και αντικειμενικών διαδικασιών διορισμού, αξιολόγησης, προαγωγών, δεν εμπεδώνει μόνο το αίσθημα δικαίου. Κτίζει γερές βάσεις και σωστά πρότυπα στην κοινωνία και ενισχύει την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του κράτους.
Να καθιερώσουμε αντικειμενικά κριτήρια και να περιορίσουμε στο ελάχιστο τις υποκειμενικές κρίσεις.
Να επιβραβεύσουμε τους ικανούς και αποτελεσματικούς λειτουργούς.
Να μεριμνήσουμε για τη συνεχή και αναβαθμισμένη εκπαίδευσή τους.
Να αποκλείσουμε τη δυνατότητα πολιτικών ή άλλων παρεμβάσεων σε οποιαδήποτε διαδικασία διορισμού ή προαγωγών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ημιδημόσιο τομέα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να απεμπολήσει το αποκλειστικό του δικαίωμα να διορίζει, χωρίς διαβούλευση και συγκατάθεση της Βουλής, τα μέλη των Επιτροπών Δημόσιας και Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, τα οποία απαραιτήτως πρέπει να είναι προσωπικότητες κύρους, με υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα, αποκλειομένων όσων υπηρέτησαν σε υψηλά κομματικά αξιώματα.
Να θεσμοθετηθεί, με βάση τα πιο πάνω πρότυπα, αντίστοιχη Επιτροπή για τους ημικρατικούς οργανισμούς, για να καταργηθεί το δικαίωμα των Διοικητικών Συμβουλίων των οργανισμών να προσλαμβάνουν και να προάγουν εργαζόμενους.
Οι διορισμοί μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των ημικρατικών οργανισμών να γίνονται μέσα από κατάλογο προσωπικοτήτων, με βάση τις γνώσεις, την εξειδίκευση και τα προσόντα τους και όχι την κομματική τους ταυτότητα.
Κυρίες και κύριοι, Φίλες και φίλοι,
Στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, ρόλο διαδραματίζουν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ιδίως τα ραδιοτηλεοπτικά. Πολλά θέματα που καλούμαστε να εξετάσουμε είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και πολυσύνθετα και απαιτούν χρόνο. Τα ΜΜΕ όμως συχνά παρουσιάζουν τα θέματα αυτά κατά τρόπο, άλλοτε απλοποιημένο και άλλοτε δραματικό, με αποτέλεσμα να δίδεται η εντύπωση ότι οι πολιτικοί σκόπιμα καθυστερούν για να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα.
Πολλές φορές, οι ίδιοι οι λειτουργοί των ΜΜΕ προσπαθούν να εξοργίσουν τους πολιτικούς και να τους εξωθήσουν σε έντονες αντιπαραθέσεις και πολιτικούς καυγάδες γιατί θεωρούν ότι αυτό θα ανεβάσει τα ποσοστά της τηλεθέασης ή θα πουλήσει φύλλα. Δεν απαλλάσσω τους πολιτικούς που παρασύρονται σΆ αυτές τις λογικές. Όμως και οι μεν και οι δε πρέπει να αντιληφθούμε ότι με τη συμπεριφορά μας αυτή απομακρύνουμε τους πολίτες και από την πολιτική και από τα ΜΜΕ.
Εμείς θέλουμε ελεύθερα, ενεργητικά και αξιόπιστα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά την ίδια ώρα θέλουμε τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης να συμβάλλουν ενεργότερα στην προάσπιση και προαγωγή της δημοκρατίας. ΓιΆ αυτό ζητούμε την ισχυροποίηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και εποπτείας τους και ενίσχυση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης και της Επιτροπής Δεοντολογίας. Προτείνουμε την ίδρυση Συνδέσμου Τηλεθεατών και Ινστιτούτου Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Για μας ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα που αφορούν την ίδια τη δημοκρατία είναι η προεκλογική περίοδος κάθε εκλογικής αναμέτρησης. Για μας όταν ο λαός καλείται νΆ αποτιμήσει κόμματα και υποψηφίους και να πάρει σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του, τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα πρέπει με σεβασμό να τηρούν τους κανόνες της αντικειμενικότητας και της δεοντολογίας. Για μας η προεκλογική περίοδος δεν είναι – δεν μπορεί να είναι – η περίοδος όπου το δικαίωμα της ισηγορίας, της ίσης και ισότιμης μεταχείρισης, το δικαίωμα λόγου και έκφρασης μπορεί να αφήνεται απροστάτευτο.
Φίλες και φίλοι,
Θα ήθελα να κλείσω με μια ιδιαίτερη αναφορά στους νέους του τόπου μας, οι οποίοι αισθάνονται αλλά και υφίστανται σε πολλαπλάσιο βαθμό τα κρούσματα και τις αδυναμίες του συστήματος που έχω περιγράψει. Στους νέους που μας παρακολουθούν από απόσταση, με απαξίωση και καχυποψία. Δεν τους αδικώ ούτε τους επικρίνω γιΆ αυτή τους την στάση. Όμως ούτε η απουσία, ούτε η αποστασιοποίησή τους, θα μας κάνουν καλύτερους.
Εμείς, θέλουμε τους νέους να συμμετέχουν. Με κριτική διάθεση, με αμφισβήτηση, αλλά να συμμετέχουν.
Οι νέοι έχουν ρόλο και λόγο. Θέλουμε να τους ακούσουμε, είτε μέσα από ένα διάλογο μαζί τους, είτε μέσα από τα μηνύματα που θα μας στείλουν με την ψήφο τους.
ΓιΆ αυτό το μήνυμά μας προς τους νέους είναι ότι η μη συμμετοχή, δεν είναι λύση.
Σας ευχαριστώ.
Πολιτική για την ασφάλεια του πολίτη
Διάσκεψη του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
Κυρίες και κύριοι
Φίλες και φίλοι,
Μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία ενός σύγχρονου, δημοκρατικού κράτους, είναι η εμπέδωση του αισθήματος στην κοινωνία πως το κράτος συνιστά τον διαρκή και ουσιαστικό εγγυητή των δικαιωμάτων που πρέπει να απολαμβάνει ο πολίτης.
Είναι ύψιστο χρέος κάθε οργανωμένης Πολιτείας να εξασφαλίζει και να προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών της μέσω της έννομης τάξης και της εσωτερικής ασφάλειας.
Κράτος που δεν εμπνέει αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης στους πολίτες του, δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις ανάγκες ούτε στις προσδοκίες της κοινωνίας. Δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Σήμερα, το αίσθημα ανασφάλειας που βιώνουν οι Κύπριοι πολίτες δεν προκύπτει απλώς από τη στατιστική αύξηση των εγκληματικών ενεργειών. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα έγκλημα πιο βίαιο, πιο οργανωμένο και πιο κερδοσκοπικό. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον τρόπο δράσης των εγκληματικών στοιχείων και των ανθρώπων του υποκόσμου, ο οποίος γίνεται όλο και πιο αδίστακτος και προκλητικός.
Φίλες και φίλοι,
Η έξαρση των ληστειών, των διαρρήξεων και των κλοπών λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μετρούμε περίπου 4 ληστείες την ημέρα, ενώ αν συνυπολογισθούν και οι διαρρήξεις και κλοπές ο αριθμός εκτοξεύεται στα 13 περιστατικά ημερησίως.
Την ίδια στιγμή, καταγράφεται αύξηση των κρουσμάτων βίας, έξαρση του φαινομένου της τοκογλυφίας, ενώ ο ρυθμός αύξησης των υποστατικών ηλεκτρονικού τζόγου λαμβάνει πλέον επικίνδυνες διαστάσεις. Είναι δε γνωστές οι απειλές κατά της ζωής πολιτών ή μελών των οικογενειών τους για χρέη που δημιουργήθηκαν από το τζόγο και την τοκογλυφία, για κυκλώματα είσπραξης χρηματικών ποσών με τη χρήση βίας και απειλών.
Το πλέον όμως ανησυχητικό φαινόμενο, είναι η αύξηση κατά 100% της ανάμειξης ανηλίκων στο σοβαρό έγκλημα, ιδιαίτερα στις διαρρήξεις και κλοπές που η συμμετοχή τους έχει υπερδιπλασιαστεί και εξαπλασιαστεί αντίστοιχα.
Οι πολίτες δεν νιώθουν απλώς ότι το κράτος δεν είναι δίκαιο και αποτελεσματικό έναντί τους. Νιώθουν ότι είναι και ανίκανο να τους προστατεύσει. Η ανασφάλεια έχει κυριεύσει τον Κύπριο πολίτη, ο οποίος ανησυχεί τόσο για τη ζωή και την περιουσία του, όσο και για την ασφάλεια των παιδιών του.
Με αυτά τα δεδομένα, έχουμε δυστυχώς να αντιμετωπίσουμε και τις αδυναμίες και την ανεπάρκεια των διωκτικών Αρχών να ανταποκριθούν.
Ο πολίτης διερωτάται, δικαιολογημένα, τι κάνουν τα θεσμικά εκείνα όργανα τα οποία έχουν ως κύρια αποστολή τους την προστασία του.
Ο πολίτης διερωτάται πως μπορεί η Αστυνομία να είναι αποτελεσματική στη δίωξη του εγκλήματος, όταν εννέα στους δέκα αστυνομικούς δήλωσαν σε εσωτερική έρευνα της Δύναμης ότι στο Σώμα υπάρχει διαφθορά και οκτώ στους δέκα ότι στο Σώμα υπάρχει αναξιοκρατία.
Με αυτά τα δεδομένα, δικαίως ο πολίτης διερωτάται ποιος μπορεί να τον προστατεύσει και από ποιόν πρέπει να προστατευθεί.
Είναι πολύ αργά για όλους μας –και κυρίως για όσους θεσμικά έχουν το καθήκον να εξαλείψουν τέτοιου είδους φαινόμενα– να προσποιούμαστε άγνοια για το μέγεθος και τη συχνότητα του φαινομένου της εγκληματικής παραβατικότητας στη χώρα μας.
Δεν είναι αργά, όμως, να επανεξετάσουμε την όλη προσέγγιση του θέματος της ατομικής και κοινωνικής ασφάλειας του πολίτη. Δεν είναι αργά να αναλάβουμε δράση προς την ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και των διαδικασιών εφαρμογής του Νόμου, καθώς και την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, ώστε η προσπάθειά μας για έξοδο της Κύπρου από την οικονομική ύφεση να συνδυαστεί με την έξοδο της χώρας μας από την κρίση αξιών και θεσμών στην οποία βυθίζεται.
Η Κυπριακή Αστυνομία πρέπει να πάψει να είναι δέσμια ενός μοντέλου λειτουργίας που ανάγεται στη δεκαετία του Ά60, το οποίο δεν της δίνει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής. ΓιΆ αυτό διεκδικούμε τον ανασχεδιασμό της οργάνωσής της.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Δημοκρατικός Συναγερμός προτείνει μια σειρά μεταρρυθμίσεων στους τομείς που αφορούν τη λειτουργία και οργάνωση των Σωμάτων Ασφαλείας και την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος.
Προς αυτή την κατεύθυνση, προτείνουμε:
1. Την υιοθέτηση νέων και σύγχρονων μεθόδων διεύθυνσης και διοίκησης, που να χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ευελιξία και συνοχή σκέψης.
2. Την αποκέντρωση εξουσιών και αρμοδιοτήτων, και την καλύτερη αξιοποίηση των μελών της Αστυνομίας με ανακατανομή των καθηκόντων τους και την απαλλαγή τους από καθήκοντα που δεν άπτονται της αστυνομικής ιδιότητας.
3. Την εισαγωγή κινήτρων και τη δημιουργία αποτελεσματικότερων καναλιών επικοινωνίας, που θα ενισχύσουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Αστυνομίας.
4. Την καταπολέμηση του ρουσφετιού με την εκρίζωση της κομματοκρατίας και τη θεσμοθέτηση αξιοκρατικών και αντικειμενικών διαδικασιών αξιολόγησης, διορισμού και προαγωγής. Με αυτό τον τρόπο, αφενός θα προστατευτεί η αξιοπρέπεια των μελών της Αστυνομίας κι αφετέρου θα ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των μελών της.
Όμως, φίλες και φίλοι,
παράλληλα, οφείλουμε να εργαστούμε για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Αστυνομίας. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να κινηθούμε σε ένα διπλό πεδίο δράσης.
Πρωτίστως να αναβαθμίσουμε την εκπαίδευση των αστυνομικών μας, ώστε να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά τους, αλλά και το κύρος που εμπνέουν στον πολίτη. Μια τέτοια κίνηση προϋποθέτει την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των αστυνομικών, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με τη στελέχωση της Αστυνομικής Ακαδημίας από το κατάλληλο προσοντούχο προσωπικό, αλλά και τη διαίρεσή της σε σχολές ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης:
Παράλληλα, πρέπει να ενεργήσουμε ώστε να υπάρξει κλίμα συμφιλίωσης ανάμεσα στους αστυνομικούς και τους πολίτες. Πρόκειται για βασική προϋπόθεση αντιμετώπισης των προβλημάτων που συνδέονται με την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής.
ΓιΆ αυτό προτείνουμε:
§ Τη δημιουργία προγραμμάτων επιμόρφωσης των αστυνομικών, με αντικείμενο το σεβασμό και την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, καθώς και την αποτελεσματική αλλά κυρίως ψύχραιμη αντιμετώπιση των φαινομένων βίας και κοινωνικής αντίδρασης.
§ Τη λήψη μέτρων που θα περιορίσουν τη γραφειοκρατία στην εξυπηρέτηση των πολιτών.
§ Τη δημιουργία Κέντρων Επικοινωνίας, όπου οι πολίτες θα μπορούν να λαμβάνουν οποιαδήποτε πληροφορία αστυνομικού ενδιαφέροντος, να καταγγέλλουν ενέργειες ή παραλείψεις αστυνομικού οργάνου και να υποβάλλουν παράπονα σχετικά με τη λειτουργία του Σώματος.
Επιστέγασμα αυτών των κινήσεων αποτελεί η θεσμική θωράκιση της Αστυνομίας κατά της διαφθοράς με τη σύσταση μιας Ανεξάρτητης Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων. Ενός αμερόληπτου, αντικειμενικά αδέκαστου και αποτελεσματικού Οργάνου, εκτός Αστυνομίας, που θα διερευνά θέματα διαφθοράς, διαπλοκής και βάναυσης συμπεριφοράς των αστυνομικών, με στόχο να βελτιώνει την αξιοπιστία της Αστυνομίας στη συνείδηση των πολιτών.
Παράλληλα, είναι αδιαμφισβήτητη η ανάγκη για εφαρμογή της υποχρεωτικής εναλλαξιμότητας αστυνομικών σε ορισμένες υπηρεσίες, όπως π.χ. στο Τμήμα Μετανάστευσης, την Τροχαία, τη Δίωξη Ναρκωτικών, τον Ουλαμό Πρόληψης Εγκλημάτων και την ΚΥΠ.
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Όσον αφορά την Πυροσβεστική Υπηρεσία, το άλλο σημαντικό Σώμα Ασφαλείας για την καθημερινότητα του Κύπριου πολίτη, τα πράγματα αν και σαφώς καλύτερα, χρειάζονται διαμόρφωση όρων για ακόμη καλύτερη, πιο έγκαιρη και αποτελεσματική προσφορά της Υπηρεσίας προς την κυπριακή κοινωνία. Τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συνοψιστούν στα ακόλουθα:
1. Αυτονόμηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας από την πολιτική ευθύνη του υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης.
2. Περαιτέρω ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής της Υπηρεσίας με πτητικά μέσα πυρόσβεσης, σύγχρονα πυροσβεστικά οχήματα, συνεχή αναβάθμιση της επιχειρησιακής ικανότητας της ΕΜΑΚ και ίδρυση Πυροσβεστικής Ακαδημίας.
3. Διαμόρφωση ενός ενιαίου στρατηγικού σχεδιασμού στον οποίο θα αποσαφηνίζονται πλήρως οι ευθύνες και αρμοδιότητες των δυνάμεων πυρόσβεσης, με σκοπό την άμεση, έγκαιρη και αποτελεσματική ανταπόκριση όταν αυτή χρειαστεί.
Φίλες και φίλοι,
Οι πιο πάνω εισηγήσεις μας θα πρέπει να συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο χάραξης και εφαρμογής μιας συνολικής αντιεγκληματικής πολιτικής με άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ συνοπτικά στους κυριότερους πυλώνες αυτής της στρατηγικής:
§ Σύσταση και σωστή στελέχωση του Κέντρου Εγκληματικής Έρευνας για τη διαμόρφωση και εφαρμογή μιας αποτελεσματικής αντιεγκληματικής πολιτικής στο στάδιο της πρόληψης και καταστολής του εγκλήματος.
§ Εκσυγχρονισμός των εγκληματολογικών υπηρεσιών με την ενίσχυσή τους από επιστημονικό προσωπικό και κατάλληλο εξοπλισμό.
§ Ανασχεδιασμός και ενίσχυση της κοινοτικής αστυνόμευσης με συχνές περιπολίες σε κεντρικά σημεία των πόλεων και στις μικρές γειτονιές.
§ Διακριτική παρουσία της Αστυνομίας κοντά στον πολίτη, για την πρόθυμη, άμεση και αποτελεσματική εξυπηρέτηση του τελευταίου.
§ Ενίσχυση των μέτρων ασφάλειας στα τραπεζικά καταστήματα και πιστωτικά ιδρύματα, και των μέτρων προστασίας στα συνοικιακά καταστήματα όπου οι αριθμοί των ληστειών έχουν αυξηθεί σημαντικά. Βοηθητική στις πιο πάνω πρωτοβουλίες θα είναι και η εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών για τα μέτρα που μπορούν να λαμβάνουν οι ίδιοι για να ενισχύσουν την προσωπική τους ασφάλεια, αλλά και της περιουσίας τους.
§ Επέκταση και αναβάθμιση της συμμετοχής σε προγράμματα διεθνούς αστυνομικής συνεργασίας, που στοχεύουν στην καλύτερη αξιοποίηση πληροφοριών και πρακτικών για πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος.
§ Σύσταση ειδικών ομάδων κατά επαρχία, οι οποίες, μαζί με άλλους κοινωνικούς φορείς, θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτιών της νεανικής παραβατικότητας και επιμόρφωση αστυνομικών στο χειρισμό των περιπτώσεων αυτών.
§ Βελτίωση των συνθηκών διερεύνησης και καταστολής των φαινομένων βίας στην οικογένεια, καθώς και εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και προστασίας των θυμάτων της.
§ Αποτελεσματική αντιμετώπιση του οικονομικού εγκλήματος με την αναβάθμιση και ενίσχυση της Υπηρεσίας Οικονομικού Εγκλήματος, την αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας καθώς και τη χρήση σύγχρονων μέσων και αποτελεσματικών μεθόδων διερεύνησης και καταστολής φαινομένων οικονομικής απάτης.
§ Αντιμετώπιση της διεθνοποίησης του εγκλήματος με επέκταση των διακρατικών συνεργασιών και προώθηση διασυνοριακής εφαρμογής προληπτικών και κατασταλτικών μεθόδων στο πλαίσιο της παροχής δικαστικής συνδρομής.
§ Τέλος, αντιμετώπιση της πρωτόγνωρης αύξησης των κρουσμάτων εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο. Ενδεικτικά, αναφέρω αδικήματα όπως οι απάτες με πιστωτικές κάρτες, η διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας, εγκλήματα κατά της Εθνικής Ασφάλειας, οδηγίες για παρασκευή ναρκωτικών, παράνομη διείσδυση και πρόσβαση σε ξένα δεδομένα κ.ά. Η συχνότητα του φαινόμενου καθιστά απαραίτητο τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου και τη θέσπιση διατάξεων που να θέτουν όρια στη συμπεριφορά εκείνων που δρουν στο διαδίκτυο, αφού ληφθεί ταυτόχρονα υπόψη η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και οι λοιπές συνταγματικές αρχές προστασίας του πολίτη.
ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Φίλες και φίλοι,
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να παρατηρήσω και το εξής. Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν εξαντλείται στην πρόληψη ή την καταστολή του εγκλήματος. Η Πολιτεία οφείλει να σταθεί στο πλάι των πολιτών με παραβατική ή εγκληματική δράση και να συμβάλει στην ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία. Το Σωφρονιστικό Σύστημα στη χώρα μας θα πρέπει μεν να τιμωρεί τους παραβάτες του Νόμου, αλλά όχι να τους εκδικείται. Όχι να τους χώνει ακόμη πιο βαθειά στην άβυσσο του εγκλήματος.
Ο σωφρονισμός πρέπει να αποσκοπεί στην όσο το δυνατόν πιο ομαλή κοινωνική επανένταξη των πολιτών που εκδηλώνουν εγκληματική συμπεριφορά κι όχι να λειτουργεί ως ένας μηχανισμός εξαθλίωσης για τους κρατούμενους.
Ορισμένα μέτρα που, ως Δημοκρατικός Συναγερμός, φρονούμε πως θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση είναι τα εξής:
1. Αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών και της Σχολής Δεσμοφυλάκων.
2. Βελτίωση της οργάνωσης, λειτουργίας και των συνθηκών διαβίωσης στις φυλακές, με την αποσυμφόρηση και το διαχωρισμό των καταδίκων και τη λειτουργία επαρκώς στελεχωμένου Πολυδύναμου Ιατρικού Κέντρου.
3. Ενθάρρυνση του αυτοσεβασμού και του αισθήματος ευθύνης των κρατουμένων με την παροχή ευκαιριών εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και αυτογνωσίας.
4. Θεραπεία και επανένταξη των χρηστών ναρκωτικών. Τα προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης των τοξικομανών πρέπει να έχουν ως πεδίο εφαρμογής και τις φυλακές, με ειδικά Κέντρα Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι
Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Αστυνομία, με τις σημερινές της δομές και με τα βαρίδια κρουσμάτων αναξιοκρατίας, σήψης, διαφθοράς και απειθαρχίας, δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το έγκλημα και να προσφέρει στον πολίτη ασφάλεια.
§ Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και εκ βάθρων αναδιάρθρωση.
§ Χρειάζονται τομές και αποφασιστική δράση κατά του εγκλήματος.
§ Χρειάζεται να αξιοποιηθούν οι άξιοι και ικανοί αστυνομικοί, οι οποίοι υπάρχουν στη Δύναμη αλλά τους λείπει η αυτοπεποίθηση και τους κυριεύει η ευθυνοφοβία που καλλιεργείται με την αναξιοκρατία.
Χρειάζονται όλα αυτά, γιατί, το δικαίωμα του πολίτη για ασφάλεια είναι δικαίωμα στην ποιότητα ζωής. Είναι δικαίωμα στην οικονομική ανάπτυξη και ευμάρεια τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο. Είναι θεμελιώδες δικαίωμα σε μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Πολιτική για το Περιβάλλον
Διάσκεψη του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκου Αναστασιάδη
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, δεν δοκιμάζεται σήμερα μόνο από οικονομική αλλά και από περιβαλλοντική άποψη. Της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης προηγήθηκε η περιβαλλοντική, η οποία σήμανε συναγερμό και ενεργοποίησε κράτη και κυβερνήσεις, διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς.
Είναι γεγονός ότι οι χώρες της Ευρώπης, αλλά και η ίδια η Ένωση, μέχρι και τη δεκαετία του Ά70 δεν είχαν διαμορφώσει μια σαφή περιβαλλοντική πολιτική. Θέματα όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, οι κλιματικές αλλαγές και οι εκπομπές του θερμοκηπίου ήταν σχεδόν ανύπαρκτα στη πολιτική ατζέντα. Και στη χώρα μας το περιβάλλον αντιμετωπιζόταν μέχρι πριν από μερικά χρόνια ως ένα ζήτημα «χαμηλής» πολιτικής προτεραιότητας.
Με την υιοθέτηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής 2020, τον Ιούνιο του 2010, η οποία αντικατέστησε τη Στρατηγική της Λισσαβόνας, η Ένωση έθεσε σε εφαρμογή ένα νέο κοινωνικό μοντέλο για να τονώσει την απασχόληση, την παραγωγικότητα και την κοινωνική συνοχή, αλλά και να ενθαρρύνει την πράσινη ανάπτυξη και τη δημιουργία μας συμμετοχικής κοινωνίας.
Μεταξύ άλλων, η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει και τους εξής στόχους:
§ Μείωση των εκπομπών θερμοκηπίου κατά 20% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
§ 20% των συνολικών ενεργειακών αναγκών να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και 20% αύξηση της ενεργειακής απόδοσης.
§ 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ να επενδύεται σε έρευνα και ανάπτυξη.
Όλη η ουσία της όποιας περιβαλλοντικής πολιτικής, της όποιας στρατηγικής για την πράσινη ανάπτυξη, βρίσκεται στο τρίπτυχο
Μείωσε – Ξαναχρησιμοποίησε – Ανακύκλωσε
Και ασφαλώς, το ίδιο το κράτος πρέπει πρώτο απΆ όλους να μετουσιώσει σε πολιτική αυτές τις περιβαλλοντικές αρχές για την επίτευξη μιας πράσινης δημόσιας υπηρεσίας. Το ίδιο το κράτος πρέπει να προσδώσει αξιοπιστία στις διακηρύξεις που υπογράφει αποτελώντας το παράδειγμα στην υλοποίησή τους.
Με την επιβολή προτύπων καλών πρακτικών που θα περιλαμβάνουν σχέδια εξοικονόμησης ενέργειας και ανακύκλωσης και με τη συνεχή έρευνα για διαμόρφωση πολιτικών και κινήτρων.
Βασική αρχή μιας περιβαλλοντικής πολιτικής είναι αυτή που λέει ότι ο «ρυπαίνων πληρώνει». Είναι γιΆ αυτό που απαιτείται πολιτική βούληση για ενθάρρυνση της έρευνας και από τον ιδιωτικό τομέα και το κράτος ώστε να προκύψουν νέες ρυθμίσεις που αφενός να συνάδουν με την στρατηγική 2020 και αφετέρου να είναι προσαρμοσμένες στην κυπριακή πραγματικότητα. Το κράτος οφείλει να επενδύσει πολύ περισσότερα στην έρευνα. Είναι ευθύνη των κρατών μελών να χαράξουν μια ολοκληρωμένη εθνική πολιτική.
Φίλες και φίλοι,
Σήμερα που αναζητούμε τρόπους αντιμετώπισης των δομικών αδυναμιών του οικονομικού και αναπτυξιακού μοντέλου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η ανάπτυξη που θα στηρίζεται στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων και θα συμβιώνει αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον, δεν αποτελεί απλώς επιλογή, αλλά μονόδρομο.
Στο πλαίσιο προώθησης αυτών των προτεραιοτήτων, ο ΔΗΣΥ προτείνει μια σειρά από δράσεις και πολιτικές που συνάδουν τόσο με τους στόχους της Ε.Ε. όσο και με τις ιδιαίτερες ανάγκες του τόπου μας. Όχι μόνο για εμάς, όχι μόνο για το σήμερα. Αλλά πρωτίστως για τις επόμενες γενιές.
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση και τα δημοσιονομικά εργαλεία, προτείνουμε, μεταξύ άλλων:
§ Φορολογικά κίνητρα για χρήση τεχνολογιών, φιλικών προς το περιβάλλον.
§ Διαφοροποίηση του φορολογικού συστήματος, με μετατόπιση του βάρους προς λειτουργίες και προϊόντα που προκαλούν περιβαλλοντική επιβάρυνση. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσα από την επιβολή τελών, ελαφρύνσεις, φοροαπαλλαγές, αποσβέσεις ή χορηγίες για επενδύσεις σε περιβαλλοντική τεχνολογία, παραγωγή ή αγορά περιβαλλοντικά φιλικών προϊόντων.
§ Εφαρμογή του θεσμού των «πράσινων» συμβάσεων στο δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένου και του καθεστώτος προτίμησης «πράσινων» προϊόντων και υπηρεσιών, όπως η αγορά περιβαλλοντικά φιλικών οχημάτων, ανακυκλωμένου χαρτιού, ενεργειακά αποδοτικών συσκευών.
Σε σχέση με τη διαχείριση αποβλήτων, προτείνουμε:
§ Καλλιέργεια κουλτούρας για μείωση των οικιακών και βιομηχανικών απορριμμάτων.
§ Ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για τη διαχείριση των αποβλήτων σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις οδηγίες της Ε.Ε.
§ Περαιτέρω προώθηση της ανακύκλωσης υλικών. Θέλω εδώ να εκφράσω τη μεγάλη μου ικανοποίηση για την ανταπόκριση των πολιτών στα διάφορα προγράμματα. Αυτό αποδεικνύει την περιβαλλοντική ευαισθησία των πολιτών, οι οποίοι δηλώνουν έτοιμοι να αλλάξουν συνήθειες και τρόπο ζωής εάν έχουν και την ανάλογη στήριξη και κίνητρα από το κράτος και τις τοπικές Αρχές.
Τα δύο μεγαλύτερα κεφάλαια στον ευρύτερο περιβαλλοντικό πεδίο είναι ασφαλώς οι κλιματικές αλλαγές και το ενεργειακό.
Οι αλλαγές στο κλίμα οφείλονται κυρίως στη χρήση ενεργειακών φυσικών πόρων, όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο και στη μετατροπή τους σε ρύπους και θερμική ενέργεια. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των ενεργειακών πόρων καταναλώνεται στη παραγωγή ηλεκτρισμού και στη διακίνηση οχημάτων.
Η χώρα μας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αναμένεται να έχει πιο δραματικές επιπτώσεις σε σχέση με άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιΆ αυτό έχει πρόσθετους λόγους να συμβάλει στις πολλαπλές πρωτοβουλίες και στόχους της Ένωσης, για τη διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τη μείωση κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας με την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας.
Για να επιτευχθούν οι πιο πάνω στόχοι εμείς προτείνουμε τη λήψη των ακόλουθων μέτρων:
§ Δημιουργία θετικού νομικού και οικονομικού πεδίου, μέσα από χρηματοδοτικά σχέδια για τις επιχειρήσεις, με στόχο την εγκατάσταση και διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο μέγιστο βαθμό.
§ Προώθηση της βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας στις βιομηχανικές μονάδες.
§ Προώθηση μέτρων ελέγχου των εκπομπών μεθανίου από τους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων και συλλογή του για παραγωγή ενέργειας.
§ Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη γεωργία και συσχετισμός της χρηματοδότησης της αγροτικής ανάπτυξης με την περιβαλλοντική συμπεριφορά των εκμεταλλεύσεων.
§ Σταδιακή μετάβαση από την «οικονομία πετρελαίου», στην «οικονομία φυσικού αερίου» με την προώθηση πιλοτικών εφαρμογών της χρήσης φυσικού αερίου, στον τομέα της ενέργειας και ιδιαίτερα στις μεταφορές (λεωφορεία, ιδιωτικά και δημόσια αυτοκίνητα).
Η σημασία της ύπαρξης μιας σταθερής, ασφαλούς και περιβαλλοντικά φιλικής ενεργειακής στρατηγικής, με μεγαλύτερο βαθμό συμμετοχής των πιο περιβαλλοντικά φιλικών μορφών ενέργειας, είναι αναμφισβήτητη.
ΓιΆ αυτό εισηγούμαστε:
§ Δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Πολιτικής για τον σχεδιασμό μιας ολοκληρωμένης ενεργειακής πολιτικής.
§ Δημιουργία ερευνητικού κέντρου Ενεργειακής Πολιτικής το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από κονδύλια της Ε.Ε. Το κέντρο θα εκπονεί μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες με πρόβλεψη του αναμενόμενου οικονομικού κόστους ή/και οφέλους.
§ Λήψη γενναίων αποφάσεων για την άμεση έλευση του Φυσικού Αερίου, σε συνεργασία με το Ισραήλ και άλλες γειτονικές χώρες, δια μέσου αγωγού, με την προοπτική διασύνδεσης των κυπριακών κοιτασμάτων Φυσικού Αερίου όταν εξορυχτούν .
§ Διαμόρφωση χωροταξικών και οικονομικών κινήτρων και απλοποίηση διαδικασιών για άμεση προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
§ Αναπροσαρμογή της τιμολόγησης ώστε να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αλλαγή της συμπεριφοράς των καταναλωτών σε θέματα κατανάλωσης ενέργειας.
§ Προδιαγραφές και κίνητρα για νέες κατοικίες που θα αξιοποιούν το βιοκλίμα του νησιού και αρχιτεκτονική ενσωμάτωση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
§ Υιοθέτηση πολιτικής ενοικίασης μόνο ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων για τις ανάγκες της δημόσιας υπηρεσίας.
Κυρίες και κύριοι,
Στην Κύπρο, η διακίνηση οχημάτων καταναλώνει το 52% του εισαγόμενου πετρελαίου με τις ανάλογες εκπομπές ρύπων. Λόγω των σοβαρών επιπτώσεων στη δημόσια υγεία, το περιβάλλον και τους ενεργειακούς πόρους, ο τομέας των μεταφορών αποτελεί μια πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση για την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης. Οι σχετιζόμενοι με τη διακίνηση στόχοι πρέπει να επικεντρωθούν στην ελάττωση των διακινούμενων οχημάτων σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη επέκταση των δημόσιων μεταφορών. Πέραν τούτου, πρέπει τα διακινούμενα οχήματα (λεωφορεία, ιδιωτικά και δημόσια αυτοκίνητα, κλπ) σε μεγάλο βαθμό να είναι λιγότερο ρυπογόνα. Για να επιτευχθούν οι πιο πάνω στόχοι απαιτείται να ληφθούν τα ακόλουθα μέτρα:
§ Ενθάρρυνση της συνεργασίας κράτους, τοπικών αρχών και ιδιωτών για επενδύσεις σε καθαρές, αειφόρες μεταφορές με στόχο την ελάττωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και της ρύπανσης.
§ Δημιουργία λεωφορειολωρίδων για αύξηση της συχνότητας πρόσβασης στα λεωφορεία και ελαχιστοποίησης του χρόνου μεταφοράς των επιβατών.
§ Υποχρεωτική χρήση καθαρότερων και αποδοτικότερων οχημάτων από όλες τις δημόσιες αρχές και υποκίνηση των ημιδημόσιων οργανισμών και τοπικών αρχών να πράξουν το ίδιο.
§ Ολοκλήρωση του σχεδίου για δίκτυο ποδηλατοδρόμων αφού αυτό επανεξετασθεί ώστε να διατηρηθεί και επεκταθεί εκεί όπου οι ανάγκες και το ενδιαφέρον το επιβάλλουν.
Προτείνουμε επίσης την άμεση επέκταση του σχεδίου απόσυρσης παλιών οχημάτων ώστε να καλύψει όλες τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν με το τελευταίο σχέδιο. Με αυτό τον τρόπο, δεν θα επιτύχουμε μόνο την αντικατάσταση παλιών ενεργοβόρων οχημάτων με καινούργια πιο ασφαλή και λιγότερο ρυπογόνα, αλλά και την αναθέρμανση ενός κλάδου της αγοράς ο οποίος υφίσταται έντονα τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Το υδατικό είναι ένα ακόμη κεφαλαιώδους σημασίας θέμα προς το οποίο πρέπει να ενεργοποιηθούμε στη βάση ενός συνολικού σχεδιασμού. Θέλω να θυμίσω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαρακτηρίσει τη Κύπρο και τη Μάλτα ως περιοχές ξηρασίας. H ξηρασία και η συνεχής απειλή για ανομβρία, αποτελούν εμπόδια για την περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη του νησιού.
Απαιτείται ένας ενοποιημένος στρατηγικός σχεδιασμός διαχείρισης των Υδάτινων Πόρων της Κύπρου και η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης, σφαιρικής και μακροπρόθεσμης πολιτικής, για βιώσιμη και αειφόρο χρήση τους, υπό το πρίσμα και των υπαρκτών επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών.
Για επίτευξη των πιο πάνω στόχων απαιτούνται μεταξύ άλλων:
§ Διαμόρφωση από τον Ενιαίο Φορέα Υδάτων μιας ολοκληρωμένης μακροπρόθεσμης και αειφόρου υδατικής πολιτικής σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
§ Αναθεώρηση της υδατικής πολιτικής για διαχείριση της ζήτησης στη γεωργία, τον τουρισμό και τους άλλους τομείς, που να περιλαμβάνει δέσμη κινήτρων και εφαρμογή κατάλληλης τιμολόγησης για μείωση της ζήτησης.
§ Χρήση των επεξεργασμένων λυμάτων, με ένταξη τους στο υδατικό ισοζύγιο όπου είναι εφικτό, κατόπιν τεχνοοικονομικής μελέτης για τη πλέον ενδεδειγμένη χρήση τους.
§ Ενθάρρυνση προσεγγίσεων διαχείρισης της ζήτησης, που θα περιλαμβάνει εγκατάλειψη γεωργικών αρδεύσιμων εκτάσεων, μείωση των διαρροών στα υδρευτικά δίκτυα, εφαρμογή νέων τεχνολογιών άρδευσης και συστήματα ύδρευσης για εξοικονόμησης νερού, εφαρμογή κατάλληλων μηχανισμών τιμολόγησης και δέσμη οικονομικών κινήτρων και επιχορηγήσεων.
§ Εφαρμογή οργανωμένης στρατηγικής συνεχούς ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού για την ορθολογική διαχείριση του νερού, περιλαμβανομένης της εξοικονόμησης, της χρήσης ανακυκλωμένου νερού και της εγκατάστασης συστημάτων ανακύκλωσης.
Για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας από γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες, προτείνουμε:
§ Εφαρμογή κώδικα ορθής γεωργικής πρακτικής που αφορά τη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων
§ Προώθηση εγκατάστασης σταθμού επεξεργασίας γεωργικών λυμάτων
§ Μέτρα ενίσχυσης της βιοκαλλιέργειας
§ Δημιουργία οργανισμού ελέγχου και πιστοποίησης προϊόντων βιοκαλλιέργειας
Τέλος, όσον αφορά τον τουρισμό προτείνουμε:
§ Τον ανασχεδιασμό του διαχειριστικού σχεδίου Ακάμα και διασφάλιση της ορθολογικής διαχείρισης της περιοχής, σημειώνοντας ότι η αειφόρος τουριστική ανάπτυξη μέσα στα πλαίσια που η Ε.Ε. καθορίζει καθόλου δεν συγκρούεται με την προστασία του περιβάλλοντος.
§ Την προστασία περιοχών με περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες και προστασία περιοχών τοπικής σημασίας.
§ Τη διατήρηση του κυπριακού περιβάλλοντος ελεύθερου από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.
Κυρίες και κύριοι,
Με τη σημερινή μας διάσκεψη ολοκληρώνουμε ένα κύκλο παρουσιάσεων που κάλυψε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων πολιτικής. Από το Κυπριακό, την οικονομία και την ανάπτυξη, μέχρι την ανεργία, την ακρίβεια, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλεια, την κοινωνική πολιτική, τους θεσμούς και την αξιοκρατία.
Στόχος μας, μπαίνοντας σΆ αυτή την προεκλογική διαδικασία, ήταν να παρουσιάσουμε στους πολίτες το όραμά μας για την Κύπρο του αύριο. Ήταν να παρουσιάσουμε τις συγκεκριμένες πολιτικές μας προτάσεις, που πιστεύουμε ότι μπορούν να οδηγήσουν τον τόπο, όχι μόνο στην έξοδο από την κρίση αλλά στην ανάπτυξη και την ευημερία. Οι προτάσεις αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από διάλογο με την κοινωνία. Ένα διάλογο που εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε και την επομένη των εκλογών.
Θέλαμε, μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο πολίτης να μπορεί να διαμορφώσει ελεύθερα άποψη, αφού ακούσει και αξιολογήσει τις θέσεις και προτάσεις όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Θέλαμε να ακούσει ποιος είναι ο δικός μας δρόμος. Για ένα νέο μοντέλο κράτους.
§ Σύγχρονου και νοικοκυρεμένου.
§ Που εξυπηρετεί τους πολίτες του.
§ Που φροντίζει για την ανάπτυξη.
§ Που έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
Η επιλογή μας να κλείσουμε αυτές τις θεματικές παρουσιάσεις με το Περιβάλλον δεν ήταν τυχαία. Γιατί είναι πεποίθησή μας ότι οι τομείς της ενέργειας και του περιβάλλοντος μπορούν να υπηρετήσουν όλους τους πιο πάνω στόχους.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ενεργειακή εξάρτηση και η κλιματική αλλαγή, είναι προκλήσεις που επιβάλλουν νέες προτεραιότητες και μια διαφορετική και ολοκληρωμένη προσέγγιση.
Η πράσινη ανάπτυξη μπορεί να βελτιώσει την ανταγωνιστική θέση της χώρας μας. Μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, να δημιουργήσει νέες επιχειρηματικές δυνατότητες και ευκαιρίες, να αξιοποιήσει το επιστημονικό μας δυναμικό και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής όλων.
Σας ευχαριστώ.